Op zoek naar de gewone man
- Nieuws
- Op zoek naar de gewone man
Donderdag gaat Het Lagerhuis weer van start. Je weet wel, dat programma in de zendtijd van de De Nieuws BV waar de gewone man doorpraat over actuele onderwerpen onder leiding van Felix Meurders en Francisco van Jole. En omdat wij hier in Hilversum geen flauw benul hebben van wat er bij de gewone man leeft, is het toch fijn dat we in dit half uur die gewone man de ruimte kunnen geven. Ach ja, die gewone man. … die moeten we natuurlijk niet vergeten. Dom van ons hier in Hilversum.
Nederland zou er vol mee moeten zitten, met die gewone mensen. Vinexwijken vol. Je weet wel; die lui die volgens Youp van ’t Hek hun droom niet najagen. Dus om deelnemers te zoeken ben ik hier mijn Utrechtse wijkje Abstede maar eens ingelopen. Geregeld kom ik dan de buurman tegen. Met z’n kleine keffertje. Buurman heeft een klusschuur achterin zijn tuin. Daar heeft hij een afdakje aan vastgetimmerd verlengd met een ouwe golfplaat. Er staan allemaal oude fietsen. Op de straat voor, hangt een bordje aan een fiets; Te Koop. Voor een paar tientjes mag ie mee.
Als Buurman het licht aandoet in de schuur, gaat de radio automatisch aan. Zijn buurvrouw met piano vindt dat niks. “Maar hij stoat toch zacht”, zegt Buurman dan. Mijn advies om 'm op NPO Radio 1 te zetten, zorgde ooit voor een lange indringende blik vol “waar heeft ie het in godenvredesnaam over” van Buurman.
Hij woont er al 40 jaar. Hij kent de stroat. Toen ik er een huis kocht wilde hij weten of ik soms een yup was ofzo. Zo in je eentje, een heel huis… En Buurman weet best wat van vastgoed. “Er zitten er een stuk of 4 tegen het doodgoan oan in de stroat en die huren nu en dat goat de Mitros ook verkopen. En da’s weer goed voor de prijs van jouw huissie, jochie!” Toen ik de buitenkant geschilderd had zei hij, op z’n bagagedrager zittend, handen op het stuur en met fikse buik op het zadel: “Dat heb je goe gedoan. Had ik nie gedach”! Het was een compliment.
Nooit komt er iemand terug met klachten over een fietsje. Vaak komt er iemand terug voor weer een fiets. Buurman heb z’n radiootje wat zachter gesteld. “Dat gezeik ook”. Hij zorgt voor zijn vrouw. Hij laat keurig zijn kleine keffertje uit waar het mag. En overdag knapt hij bij een soort sociale werkplaats ook fietsen op samen met mensen met een verstandelijke beperking. “Gaot ie goed Jan”? Riep hij van de week nog, terwijl hij secuur de velgen van zijn autootje met een spuitbus een rood kleurtje gaf.
De meeste mensen hier kennen Buurman niet zo goed. Die zien gewoon een man met een hondje. Maar goed, ik moest eens verder lopen. Op zoek naar de gewone man.