Palingpopulisme: hoe een schertsend bedoelde opmerking een geuzennaam werd

Ton den Boon maakt woordenboeken voor de wereld van morgen, dus die wacht vaak even met het opnemen van nieuwe woorden, maar stelt er wel wekelijks eentje aan ons voor in de Taalstaat die in aanmerking zou kunnen komen.

Hoogopgeleide Nederlander

Het woord van deze week maakte zijn debuut in het praatprogramma Pauw & De Wit. In een discussie tussen Mona Keijzer en Jesse Klaver. Ze hadden het over allerlei kloven in ons land. Keijzer greep een debat over de woningnood aan om duidelijk te maken dat er een kloof bestaat tussen de gewone Nederlander die zij wil vertegenwoordigen en de hoogopgeleide Nederlander die de partij van Klaver volgens haar vertegenwoordigt. Ze had daarbij kritiek op de instituties en op een bepaald moment kwam Klaver daar tussendoor met de zin: "Weet u hoe we dat noemen? Palingpopulisme."

Een woord met een heerlijke alliteratie, maar je kan je volgens Den Boon afvragen of het wel zo slim was om te gebruiken.

Volgens de taalexpert zag je ook al snel het gezicht van Klaver betrekken, "alsof hij inderdaad een soort besef had dat dit misschien niet zo handig was." Zo'n woord kan zich in verkiezingstijd namelijk mogelijk tegen je keren, denkt Den Boon. "Ik zag al dat vrijwel meteen palingpopulisme en palingpopulist als een soort geuzennaam werd omarmd." En dan benadrukt dat volgens Den Boon juist misschien de kloof waar Mona Keijzer het over had.

Definitie

De exacte definitie van palingpopulisme volgens Den Boon? Palingpopulisme (o, g.mv.) schertsend bedoelde benaming voor een vorm van populisme die de nadruk legt op de economische belangen van de palingvisserij, de visserij in het algemeen en de rest van de primaire sector, zoals landbouw en veeteelt.