Pelgrimeren, wat levert het op? 'Dingen kunnen ook nutteloos zijn'

Als pelgrim in Friesland

Verslaggever Rens Turk begon sceptisch aan zijn week als pelgrim in Friesland. Op maandag sprak hij Peet Luehof in Sint Jacobiparochie bij het startpunt van de eeuwenoude pelgrimsroute naar Santiago de Compostella. Rens wilde van hem weten of pelgrimeren een duurzame remedie is tegen alledaagse stress. Dat bleek niet het geval: zodra Rens pelgrim-af zou zijn, zou hij heel sterk in zijn schoenen moeten staan om de rust die hij tijdens het wandelen zou ervaren te behouden.

Rustig was de nacht in de kerk van Peins voor Rens allerminst. Elk uur werd hij gewekt door de kerkklokken. Waar pelgrims in kerken slapen voor bezinning en eenvoud, hield Rens zich bezig met bier en wifi. Precies de dingen waar het in de kerk in Peins aan ontbrak.

Rust maakt onrustig

De dag daarop nam Rens deel aan een bezinningsbijeenkomst waar hij werd gedwongen om in stilte te wandelen. Tijdens de wandeling ontdekte Rens iets interessants: de rust maakte hem juist onrustig. Een ervaring die dominee Hinne Wagenaar vaker hoort. "Bij mensen die de stilte niet gewend zijn, komt de onrust naar boven drijven. Het kost tijd om naar die onrustige gedachtes te leren luisteren."

Historicus Lammert de Hoop laat Rens vervolgens de rust van het landschap zien. "Mensen ervaren in Friesland de enorme ruimte. Hier hoor je de natuurgeluiden. Dat wordt ervaren als een verruiming." Toch kon Rens zich niet losmaken van de vraag wat het pelgrimeren oplevert, of hoe bezinning hem verder helpt. Busgast en blogger Martin van Spanje gaf Rens mee dat het onzin is dat alles iets moet opleveren. "Dingen kunnen ook nutteloos zijn."

Vanavond maakt Rens samen met de schrijver van het Zelfverwoestingsboek, Marian Donner, de balans op van een week bezinnen in Friesland.