Kan een vakantie van drie weken je leven veranderen?
- Nieuws
- Kan een vakantie van drie weken je leven veranderen?
Kan een vakantie van drie weken je leven veranderen? Dat is de vraag die Inge Oosterhoff probeert te beantwoorden aan de hand van een experiment waar haar ouders ooit aan meededen: om een groep Noord-Ierse tieners samen te brengen, die elkaar in het dagelijks leven als aartsvijand beschouwden.
Promo Radio Doc 'Drie weken zonder troubles'
Een bijzonder project
In het dorp Hazerswoude Rijndijk vond jarenlang een bijzonder project plaats. Protestantse en katholieke jongeren uit Belfast logeerden er drie weken lang op één kamer bij lokale gastgezinnen, in de hoop de nieuwe generatie Noord-Ieren nader tot elkaar te brengen.
Krantenartikel over het HUNI-programma"
De reizen naar Hazerswoude stopten toen het Goedevrijdagakkoord in 1998 werd ondertekend, maar hoe het de Noord-Ierse tieners die aan het project meededen uiteindelijk verging weet vrijwel niemand.
Inge Oosterhoff was nog maar een peuter toen haar ouders als gastgezin meededen. Nu de Noord-Ierse vrede door Brexit plotseling weer onder druk staat vraagt zij zich af hoe het project in haar geboortedorp destijds eigenlijk aan die vrede moest bijdragen. Wat dachten haar ouders en andere gastgezinnen in drie weken te bereiken? En hoe was het om gezworen vijanden in huis te hebben?
Krantenartikel over het HUNI-programma
Vijandigheid
In Belfast werden de wijken waar de tieners in opgroeiden van elkaar gescheiden door hoge muren en prikkeldraad. Contact tussen katholieke en protestanten was er niet mogelijk, al kenden sommige tieners elkaar volgens organisator Jacqueline Boting van het stenen gooien: "Maar als je alleen maar stenen naar elkaar gooit en weet dat de paramilitaire groeperingen van de ander aanslagen pleegt in jouw buurt, dan is er bijna niet te ontkomen dat je mensen alleen maar als vijand ziet."
Als je alleen maar stenen naar elkaar gooit, is het bijna niet te voorkomen dat je elkaar als vijand ziet
Thuis bij de gastgezinnen
Het ging dan ook niet overal goed. Els van Wetten herinnert zich dat de jongens die zij en haar man Leo in huis kregen meteen slaande ruzie hadden: "Die jongens waren enorm boos op elkaar en als we het even niet in de gaten hadden dan vlogen ze elkaar in de haren." En soms vertoonden de tieners, die uit arme buurten kwamen met veel criminaliteit, ook ander zorgelijk gedrag.
Wanneer we ze even niet in de gaten hielden, dan vlogen ze elkaar in de haren
Andere gastgezinnen zagen de tieners juist naar elkaar groeien of merkten van problemen weinig. Toch bleef het de vraag of de drie weken in Nederland wel blijvende impact hadden. Volgens gastouder Marian Klok was het beeld dat de tieners van hun thuissituatie schetsten niet hoopgevend. "We hebben zulke drama's van die jongens gehoord. Dat ze haast ook geen andere kant op konden. De manier waarop kinderen geronseld werden op school en meegevoerd werden om in de strijd mee te doen. Dus dat was ook lastig om ze los te laten, omdat je zoiets had van ja, waar stuur je ze weer naar terug?"
Ook de ouders van Inge Oosterhoff weten niet wat er na de drie weken met de meisjes die bij hen thuis logeerden is gebeurd. Inge reist daarom dertig jaar later naar Belfast, op zoek naar de vrouwen die ze zelf alleen van oude foto’s kent, om te ontdekken wat die bizarre reis voor hen heeft betekend...
Fotoalbum Inge Oosterhoff
Meer radiodocumentaires?
Radio Doc zendt zondag tussen 21.00-22.00 uur een korte en een lange radiodocumentaire uitgezonden. Gemaakt door bevlogen radiomakers met een liefde voor geluid. Alle audioverhalen zijn terug te luisteren via de website van 2Doc of NPO Radio 1. En natuurlijk via jouw favoriete podcastapp.
Gerelateerd
