'Het leven met smetvrees is zeer vermoeiend'

Volgens Maaike zijn er drie vormen van smetvrees. "Je hebt mensen die bang zijn dat ze ziek worden als ze in aanraking komen met bacteriën, mensen die bang zijn anderen ziek te maken en mensen die gewoon niet tegen vuiligheid kunnen. Ik behoor tot de laatste groep." Deze vorm van smetvrees zorgt ervoor dat Maaike zich constant bewust is van het aanwezige vuil om haar heen. "Het is niet dat ik iets dan meteen wil schoonmaken, maar ik ben wel zeer bewust van de aanwezigheid van het vuil".

Als Maaike op straat loopt houdt ze voortdurend haar hoofd omlaag, zodat ze goed in de gaten kan houden of ze niet per ongeluk in vuiligheid gaat staan. "Stel ik zou in hondenpoep trappen dan heb ik echt een probleem. Natuurlijk vindt iedereen dit vies, maar bij mij gaat het wel verder. Ik denk niet van 'nou dan maak ik het toch weer schoon', maar ik denk meteen aan wat er nog meer zal gebeuren als ik met deze vieze schoen door zou lopen. Wat maak ik bijvoorbeeld nog meer vies?"

Plas ophouden

Maaike is 24 uur per dag bezig met haar dwangstoornis, maar ondanks dat weet ze haar leven toch goed in te richten. "Het is natuurlijk doodvermoeiend, maar ik weet intussen hoe ik ermee moet omgaan." Op vakantie gaan is iets waarbij de smetvrees Maaike in de weg kan zitten. "Ik ga niet in een vliegtuig naar het toilet, want dat vind ik vies. Daarom kan ik maximaal 5 uur in een vliegtuig zitten, want dat is hoelang ik mijn plas kan ophouden. Buiten Europa op vakantie gaan is dus eigenlijk onmogelijk."

Ondanks haar dwangstoornis is Maaike wel moeder van twee kinderen. De kinderen hebben beide geen last van smetvrees, maar hebben tijdens hun opvoeding wel 'last' gehad van de stoornis van hun moeder. "Mijn kinderen speelden natuurlijk gewoon buiten, maar als ze dan thuis kwamen gingen ze meteen onder de douche. Het klinkt heel stom, maar voordat ik aan ze vraag hoe hun dag was moeten ze zichzelf eerst goed wassen. Ik weet dat het misschien een beetje gek is, maar mijn kinderen zijn niks anders gewend."

De grootste beperking is dat Maaike altijd alert moet zijn op vuiligheid. "Als ik ergens binnenkom dan zie ik altijd meteen als iets vies is. Ik moet er dan niet per se iets mee, maar dan weet ik dat het er is. Ik zie bijvoorbeeld meteen als iets stoffig is. Ik wil het niet meteen opruimen, maar ik blijf er wel even van uit de buurt."