Vluchten na Israëlische aanval op Iran: 'mensen maakten misbruik van ons'

Ze was met haar ouders op bezoek gegaan bij een familielid in Iran. "Zij is heel erg ziek en we dachten: het is de laatste keer dat we haar kunnen zien. Ik ben al jaren niet meer in Iran geweest en dacht: ik kan wel afscheid nemen van mijn tante", vertelt ze. "Ik was er vier of vijf dagen en toen begon de oorlog."

Ze wilde meteen terug naar Nederland. "De enige mogelijkheid was om naar Turkije te komen. Alle vliegvelden waren dicht, vluchten geannuleerd. De enige mogelijkheid was eerst om naar Istanbul te komen en vanuit daar terug naar Amsterdam." Komende zaterdag zal ze samen met haar familie terugkomen.

Aanvallen

Op het moment dat Israël Iran aanviel, was ze niet aanwezig in de Iraanse hoofdstad Teheran. Ze hoorden wat geluiden. "Ik dacht dat het bliksem was. Maar het kwam steeds dichterbij," vertelt de vrouw.

Zij en haar ouders begonnen de situatie gevaarlijk te vinden en wilden weg. "Mijn vader zegt: we kunnen beter buiten de stad blijven. Ik zeg: nee, anders zitten we hier vast." De familie probeert een auto te regelen, maar dat bleek enorm lastig te zijn. "Uiteindelijk hebben we flink betaald aan een jonge man die ons geholpen heeft tot aan de grens."

Onderweg naar de Turkse grens heeft ze veel dingen meegemaakt, maar kan daar nu nog niet over praten, zegt de vrouw. "Ik ben er bang om over te praten."

'Geen begrip voor onze situatie'

Eenmaal bij de grens aangekomen regelt de familie een taxi. "Die zou ons ook over de grens in Turkije helpen tot aan een hotel. Maar we zijn in de bergen achtergelaten, om vier uur 's ochtends. Ik hoorde geluiden – ik weet niet of het honden of wolven waren. Het is donker en er komt geen taxi opdagen", zegt ze.

Er waren andere mensen bij de grens, ook veel taxi’s, maar die vroegen een hoge prijs om mensen te vervoeren. Ze komt ook andere Iraniërs tegen die vluchten, veelal ouderen. Ze krijgt verhalen te horen over oplichters. "Ze probeerden een simkaart te regelen, die werd bij de grens verkocht. Maar ze waren gewoon leeg. We werden belazerd. Dat deed mij zoveel pijn. Ze hadden geen begrip voor onze situatie en maakten misbruik van ons."