Fragment

Gabriël werd twee jaar lang seksueel uitgebuit

  1. Fragmentenchevron right
  2. Gabriël werd twee jaar lang seksueel uitgebuit

Gabriël werd 2,5 jaar gevangen gehouden en gedwongen om met andere mensen naar bed te gaan. Hij wist te ontsnappen, maar durfde zijn verhaal aan niemand te vertellen. Welke man wordt nou seksueel uitgebuit?  

Bij slachtoffers van seksuele uitbuiting denken de meeste mensen aan vrouwen, maar ook sommige mannen zitten gedwongen in de prostitutie. Voor het eerst zijn er betrouwbare cijfers over. 

Het gaat in Nederland om grofweg 250 mannen per jaar, blijkt uit onderzoek van de Nationaal Rapporteur Mensenhandel in samenwerking met de Verenigde Naties. Dat is vijf keer zoveel als tot nu toe gedacht.

Vluchtelingen

Een derde van de slachtoffers komt uit Nederland. Maar ook uit Roemenië, Liberia, Sierra Leone, Angola en Nigeria komen veel slachtoffers. 

Gabriël kwam in 1996 op zijn veertiende als vluchteling vanuit Liberia naar Nederland. "Twee jaar later werd zijn asielaanvraag afgewezen, maar hij had niets meer om naar terug te keren. Zijn ouders, die waren achtergebleven in Libera, waren inmiddels vermoord", vertelt Rinske Bijl in het NOS Radio 1 Journaal. Bijl werkt voor OneWorld en maakte samen met collega Marlies Pilon kennis met het dossier van Gabriël. 

Na zijn afwijzing krijgt Gabriël leefgeld, maar als dat in 2005 stopt is hij aangewezen op vrienden en kennissen. Hij logeert dan weer bij de een, dan weer bij de ander. Na een jaar kan hij geen slaapplek meer vinden. Hij belandt op een bankje in het park, waar hij Martin ontmoet. Martin biedt hem onderdak en eten aan en Gabriël trekt bij hem in. 

Twee weken later verkracht Martin hem en dwingt hij hem tegen betaling met een andere man naar bed te gaan. Het geld steekt Martin in eigen zak. Dit gaat door totdat Gabriël na 2,5 jaar weet te ontsnappen. 

Taboe

Gabriël is vrij, maar durft er met niemand over te praten. Hij schaamt zich: hoe heeft hij het als man zo ver laten komen?. "Die schaamte zie je bij de meeste mannelijke slachtoffers", weet Bijl. "Bij mannen heerst een taboe op slachtofferschap."

Pas drie jaar na zijn vlucht vertelt Gabriël zijn verhaal met horten en stoten aan een therapeut, die hem behandelt voor PTSS en depressie. Hij doet op haar aanraden aangifte bij de politie. 

Hij vindt het nog steeds lastig om te praten over wat hem is overkomen. Ook aan Bijl en Pilon kan hij niet persoonlijk zijn verhaal vertellen. Wel mag ze zijn dossier in zien. "Hij vindt het belangrijk dat er meer aandacht komt voor mannen die slachtoffer zijn van seksuele uitbuiting, mannen zoals hij."