Fragment

'55-plussers willen wel beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt, maar die arbeidsmarkt is niet in hen geïnteresseerd'

  1. Fragmentenchevron right
  2. '55-plussers willen wel beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt, maar die arbeidsmarkt is niet in hen geïnteresseerd'

Een vrijstelling van sollicitatieplicht én een basisinkomen voor werkloze 55-plussers. Dit keer is het geen vakbond of politieke partij die hiertoe oproept, maar Radar-boegbeeld Antoinette Hertsenberg. 

Ze heeft meer dan honderdduizend handtekeningen verzameld en biedt vanmiddag haar petitie aan in de Tweede Kamer. Ze wil dat het voor oudere werklozen meer loont om weer te gaan werken. Nu raken ze nog verstrikt in een woud van regels die vaak averechts uitpakken.

Sollicitatieplicht

Slechts 3 procent van de nieuwe vacatures wordt ingevuld door 55-plussers. "Die andere 97 procent zit tegen de klippen op te solliciteren", zegt Hertsenberg. "Ze moeten 25 tot 30 brieven per maand schrijven, mogen geen vrijwilligerswerk doen en moeten beschikbaar zijn voor die arbeidsmarkt. Ze willen ook beschikbaar zijn, maar die arbeidsmarkt is niet in die mensen geïnteresseerd."

Met een basisinkomen kan er gesnoeid worden in het woud van toeslagen en hoeven werkloze 55-plussers niet meer, vaak tevergeefs, te solliciteren. In plaats daarvan kunnen ze vrijwilligerswerk doen, voor zichzelf beginnen of deeltijd werken. 

Ongewone stap

Zelf een petitie starten is een ongewone stap voor een televisieprogramma. Hertsenberg en haar collega's besloten de petitie te starten na een reportageserie over werkloze 55-plussers. Voor deze groep is het systeem van uitkeringen en toeslagen een hel, concludeerden ze. "We spraken heel veel mensen die te maken hebben met deze problematiek. En het raakte ons echt heel erg."

In de 23 jaar dat Radar bestaat heeft het tv-programma veel consumentenkwesties op de agenda gezet. Woekerpolissen bijvoorbeeld. "Dat was zo'n ongekend schandaal, mensen zijn daar zo vreselijk veel geld kwijtgeraakt."

Grote bedrijven

Volgens Hertsenberg zijn bedrijven of andere boosdoeners er niet altijd op uit om de consument een pootje te lichten. "Bedrijven zijn zo groot geworden dat niemand meer weet wat iedereen doet. En dan raken mensen gewoon vermalen tussen de ene afdeling en de andere afdeling. 'We bellen je terug', maar je wordt niet teruggebeld."

Ze is nog lang niet van plan om te stoppen met Radar. Een overstap naar de politiek is volgens haar dan ook niet waarschijnlijk. "Radar past me als een jas. Hier kan ik misschien wel meer invloed uitoefenen dan op een ander plek."