De redenen verschillen, maar allemaal willen ze Amerikaan worden

In de blakende zon zitten ze op witte klapstoeltjes: 101mensen uit vijftig verschillende landen. Ze werden gisteren op 4 juli, de AmerikaanseOnafhankelijkheidsdag, de nieuwste burgers van Amerika. Op Mount Vernon, hetlandgoed van de allereerste Amerikaanse president George Washington, sprakenzij de eed van trouw uit en zweerden ze dat ze de Amerikaanse grondwet verdedigen.

Met een luid applaus wordt iedere nieuwe Amerikaan door hettoegestroomde publiek verwelkomd. Vanaf vandaag zijn zij landgenoten.

De huidige president van Amerika, Donald Trump, is geengroot voorstander van immigratie. Een week geleden verklaarde het AmerikaanseHooggerechtshof zijn inreisverbod voor mensen uit acht landen rechtsgeldig.Eerder dit jaar noemde de president sommige Afrikaanse landen shitholecountries. En toch wilden de 101 nieuwe Amerikanen dolgraag genaturaliseerdworden.

Aime Kpokame komt uit Benin en verblijft sinds 2012 in deVerenigde Staten. Vier jaar is hij bezig geweest met het naturalisatieproces.Daarvoor moet je een uitgebreid aanmeldformulier invullen, een veiligheidstestdoorstaan en een voldoende halen voor een examen over de taal, geschiedenis engrondrechten van Amerika.

Toen hij met de procedure begon, was Barack Obama nogpresident, maar met president Trump heeft hij geen problemen: "Trump heeftniets gedaan om mijn burgerschap tegen te houden." Met zijn shitholeuitspraak is Trump volgens Kpokame de fout ingegaan, "maar wij zijn allemaalmensen, we maken fouten."

Kpokame is Trump en de VS juist dankbaar: "In Amerikahad ik de vrijheid om te studeren wat ik altijd wilde: cyber security. In ditland kon ik mezelf verbeteren en ik wil graag bijdragen om Amerika nog beter temaken."

Onder president Trump is de wachtlijst om Amerikaan teworden langer dan ooit. Aan het eind van vorig jaar waren er 750.000naturalisatieaanvragen in behandeling, twee jaar eerder onder Obama'spresidentschap waren dat er bijna 390.000. Volgens eenimmigrantenrechtenorganisatie die de cijfers berekende, behandelt de regeringvan president Trump de aanvragen extra traag.

Voor de Iraniër Hamid maakte de lange procedure niets uit,hij is blij eindelijk Amerikaan te zijn. Zijn familie vluchtte uit Iran, eenland dat door Trump als een van Amerika's grootste vijanden wordt gezien. Hamidvoelt zich nog altijd voor "100 procent een Iraniër". Amerika heeftzijn familie de kans gegeven zich te ontwikkelen, terwijl ze met nietsaankwamen.

Dat de landen dan zo met elkaar omgaan, vindt Hamidvervelend. "Het doet mij pijn hoe er over Iran gesproken wordt, maar iksteun beide regeringen niet in hoe zij met elkaar omgaan. Ik houd van beidelanden."

Trots op Trump is Hamid niet, maar zo fel als de vanoorsprong Indiase Rani Kumar is hij zeker niet. Zij woont al sinds 1980 inAmerika, maar naturaliseerde zich nu pas. "Ik woon hier meer dan dertigjaar, maar vond dat ik mijn stem moest laten gelden." Al die tijd verbleefze als permanente inwoner in de Verenigde Staten, waardoor ze niet kon stemmen."Het burgerschap geeft mij de kracht om mijn stem te uiten."

Kumar heeft een duidelijke mening over het land en het felleimmigratiedebat dat nu gaande is. Volgens haar is Amerika het land vanvrijheid, dat open moet staan voor anderen, maar dan wel via de legale weg."Iedereen moet zich wel aan de regels houden om hier burger teworden."

President Trump steunen doet ze niet. "Als ik kijk naarde koers van het land word ik verdrietig. Ik heb ervoor gekozen om burger teworden zodat ik kan stemmen en mijn mening kan laten horen."

Op de verjaardag van Amerika is het feest voor Kumar. Haarfamilie wacht op haar met taart. "Deze dag vergeet ik nooit."