Bert van Leeuwen experimenteert met eenzame mensen

Sanne heeft een druk leven met vier kinderen en een eigen kookstudio, ze ruilde met het leven van de eenzame Klaske. "In eerste instantie dacht ik, lekker een weekje rust." Maar het bleek niet altijd even makkelijk. Het zwaarste vond ze om het lijfelijke contact te moeten missen. "Ik heb vier kinderen, ze hangen om me heen voor een knuffel en een kus. Dat is echt wel iets wat je echt mist." Ze had veel tijd om na te denken. "Je maakt kleine dingen groot. En tijd is kostbaar."

In je eentje op het terras

De deelnemers aan het programma krijgen ook opdrachten. Ze moeten in hun eentje naar het terras bijvoorbeeld. Je bent wel onder de mensen, maar het is niet makkelijk om mensen aan te spreken. "Mensen zijn vaak met z’n tweeën, je wil ze niet tot last zijn. Zij willen het ook leuk hebben met elkaar." Dat is selectieve perceptie volgens Van Leeuwen: "Op zulke momenten zie je alleen maar mensen die het met elkaar gezellig hebben terwijl jij eenzaam bent."

Het effect van eenzaamheid op je zelfbeeld is groot. "Als ik overlijd, wat laat ik dan na?" vraagt Klaske in het programma zich af. Gelukkig heeft ze door het programma met Sanne iemand in haar leven gevonden. "Mijn leven is best vol. Maar je ziet iemand die heel veel verdriet met zich meedraagt. We gaan nu veel naar concerten met zijn tweeën, daarin hebben we elkaar gevonden," vertelt Sanne.

Het begint met een praatje

Bert van Leeuwen hoopt dat mensen oog krijgen voor eenzame mensen om hen heen. En dat eenzame mensen zelf handvatten krijgen om iets te doen. "En zeg elkaar gewoon gedag op straat, maak een praatje. Heb een beetje oog voor elkaar. Het begint daar wel mee."

Luister het hele gesprek hier terug: