Binnenland
NOSNTR

IC-verpleegkundige Christel is doodop: 'Het kost me veel kruim op dit moment'

foto: ANPfoto: ANP
  1. Nieuwschevron right
  2. IC-verpleegkundige Christel is doodop: 'Het kost me veel kruim op dit moment'

Het is alle hens aan dek op de IC's in de ziekenhuizen. Gisteren waarschuwde een groep intensivisten uit Noord-Brabant dat het niet langer vol te houden is. De grens is bereikt. En ook elders in het land is het regelmatig zoeken naar een plekje op de IC, zoals in de regio Noord-Holland en Flevoland. Het kabinet heeft duidelijk gemaakt dat de aangekondigde versoepelingen vanaf woensdag doorgaan zoals gepland. Maar dat weegt op verpleegkundigen.

Christel Schilders is IC-verpleegkundige bij het Tilburgse Elisabeth TweeSteden Ziekenhuis: "Ik ben doodmoe, maar ik hou me wel op de been en ik werk nog steeds. Al moet ik zeggen dat het heel erg veel is. Ik ben er meer dan klaar mee, maar we kunnen toch niet zeggen dat we het niet meer doen en de mensen laten zitten in ademnood? Dus we gaan gewoon door, maar ik moet zeggen dat het me ontzettend veel kruim kost op dit moment", zegt ze in Nieuws en Co.

Andere fase

Nieuws en Co sprak Christel al eens in april vorig jaar. Toen voelde ze zich nog gedragen door het publiek en ging ze energiek door. Maar dat ligt nu wel anders: "We zijn nu wel in een hele andere fase beland. Het is inderdaad echt helemaal anders dan vorig jaar. Vorig jaar werden we gedragen en dachten we ook dat dit een maandje of twee zou duren. Nu zijn we ruim een jaar verder en de moed zakt je soms in de schoenen. Je merkt ook heel erg duidelijk dat de samenleving het hartstikke beu is en daardoor ook een beetje vergeet wat we daar in het ziekenhuis aan het doen zijn. Dat maakt het wel dubbel zo zwaar, moet ik zeggen."

Ook de sfeer in en rond het ziekenhuis is volgens Christel omgeslagen: "Vorig jaar kwamen er mensen leuke dingetjes brengen: kaartjes, scholen die leuke dingetjes maakten, taart, etc. Maar op dit moment hebben we beveiliging aan de deur staan. We hebben een beveiligingsmedewerker om de bezoekuren te organiseren en ervoor te zorgen dat we veilig ons werk kunnen blijven doen. Mensen zijn het soms zo beu dat ze niet meer accepteren dat ze zo ontzettend weinig op de IC bij hun geliefden op bezoek mogen en dan kunnen ze behoorlijk stampij maken."

Niet meer opgeladen

Ook naast het werk, merkt Christel dat het steeds zwaarder wordt: "De dagen zijn ook minder leuk. Ik volg saxofoonles bijvoorbeeld en in de eerste golf was ik heel bedreven hierin. Ik kwam toen thuis en wilde van alles doen om lekker fit te blijven. Maar op dit moment doe ik niet heel erg veel meer als een beetje hangen en bijkomen en zorgen dat ik enigszins opgeladen ben voor de volgende dienst. Al vind ik niet meer dat ik opgeladen ben voor de volgende dienst, het kost me echt te veel nu."

Hoe lang hou ik het nog vol?

Toch zullen de ziekenhuizen het nog even moeten volhouden, want Ernst Kuipers verwacht nog een stijging van het aantal IC-patiënten tot ver in mei. Maar lukt dat nog?

"Eigenlijk liever niet meer, maar het kan toch niet anders. Het zal toch moeten en zolang ik het kan, zal ik het doen, maar ik kan me heel goed voorstellen dat het op een gegeven moment niet meer kan. Ik merk het aan collega’s dat die er gewoon doorheen zitten en zo voel ik me soms ook wel. Ik probeer dan toch nog op de been te blijven en samen met een collega/vriendin klets ik op de weg naar huis nog even en luchten we bij elkaar het hart. Dat helpt in ieder geval, maar hoe lang hou ik het nog vol? Als ik vorig jaar gedacht had dat ik hier nu weer zou zitten, dan had ik gezegd dat ik dat nooit vol zou houden. Maar zo is het vaak met moeilijke dingen: je moet gewoon, je wordt gewoon vooruit geduwd."

Durf niet aan code zwart te denken

Over een mogelijke code zwart wil Christel het liever niet hebben. Als die ingaat, zouden artsen en verpleegkundigen moeten kiezen wie ze nog gaan behandelen: "Eigenlijk hebben we het daar niet over. Je durft daar niet aan te denken en je hebt ook altijd de hoop dat het wel weer goedkomt en dat we dit scenario voor blijven. Wat heeft het voor zin om daarover te praten samen? Je wordt daar niet blijer van. Ik praat in het gezin ook al niet meer over covid en wat we allemaal doen op het werk, omdat we er zelf ook klaar mee zijn. Even geen covid, ik wil gewoon niet meer. Want je bent op je werk en dan gaat het erover, in het nieuws gaat het erover, in de omgeving gaat het erover omdat ze weten dat ik op de IC werk. 24 uur covid, dat trek je gewoon niet meer."

IC-verpleegkundige

Download de NPO Radio 1-app

Met onze app mis je niks. Of het nou gaat om nieuws uit binnen- en buitenland, sport, tech of cultuur; met de NPO Radio 1-app ben je altijd op de hoogte. Download 'm hier voor iOS en hier voor Android.

Ster advertentie
Ster advertentie