De whereabouts van de wind
- Nieuws
- De whereabouts van de wind
Vlak bij de Opera werd nog voor even de tragedie afgewend die was begonnen met komedie spelen. Het gebeurde allemaal in het theatrale centrum van Montpellier, in het Village Départ op de Esplanade Charles de Gaulle. Het was 20 juli 2007. Er gingen vreemde verhalen over Michael Rasmussen, de schriele Deen die grote kans maakte om voor Rabobank de Tour te winnen. Er was iets mis met zijn whereabouts, een term die deze zomer voor een groot publiek bekend werd als een vorm van dopingfraude.
In het Village Départ op de brede laan vol platanen in het centrum van Montpellier probeerde Christian Prudhomme het tumult om Rasmussen nog te temperen. De Deen bleef in koers als gele-trui-drager. Op het hoofdkantoor van Rabobank in Utrecht werd anders beslist in de dagen die volgden. Ploegmanager Theo de Rooij werd onder druk gezet om Rasmussen met gele trui en al uit de Tour te zetten, een paar dagen voor de gedroomde finale in Parijs.
Ik haal de droevige herinnering op, omdat Michael Rasmussen weer terug is in de Tour, met accreditatie en al. Hij kan voor de start zomaar weer rondlopen op de Esplanade Charles de Gaulle, niet omringd door een escorte agenten, zoals toen. Hij wordt ongemoeid gelaten, de stille Deen. Ik heb geen idee wat hij in deze ronde uitvoert. Rasmussen is een van de oude zondaars die na boeteval en rechtbankzittingen gewoon weer rondloopt. Zo zal het ook gaan met Lance Armstrong, al is dat nu nog te vroeg. Zijn rentree zal niet zo onopvallend zijn als die van Rasmussen.
Mijn gedachten gaan terug naar het jaar 2000. Op de rustdag stond stevige wind op de Mont Ventoux. Ik ben boven gaan kijken en zag dat dranghekken op de top omver geblazen waren als elkaar omarmende stalen dominostenen. De organisatie heeft het nog een nacht aangekeken. Jean-Marie Leblanc besloot dat de aankomst op de top door kon gaan. Het was 13 juli. Marco Pantani won van Lance Armstrong.
Het is 65 jaar geleden dat de Mont Ventoux voor het eerst in de Tour werd opgenomen. Het was in de naoorlogse dagen dat de toenmalige Tourbazen Jacquet Goddet en Félix Lévitan begonnen waren met de exploratie van het binnenland van Frankrijk. Al lang is de Ventoux de blaam voorbij een moordenaar te zijn, door het tragische sterven van Tom Simpson, ook al op een dertiende juli, in 1967.
Bert Wagendorp heeft de legende romantisch opgevoerd met de Ventoux als piek in een vriendendrama – roman die inmiddels vertaald is in het Engels, het Frans en het Duits. In een analyse voor het wielertijdschrift de Muur concludeerde Bert dat de Ventoux zijn beste Tour-tijd wel gehad heeft als mythisch gevaarte. Een jongen als Froome heeft de verschrikking met wetenschappelijke pedaalslagen teniet gedaan.
In de afgelopen dagen bleven de beste deskundigen beweren dat Nairo Quintana alleen nog kans maakte op het geel als hij van beneden in Bedoin een fenomenale aanval zou beginnen. Inmiddels is de finale naar de top gekortwiekt. Gone with the wind: de Ventoux is de Ventoux niet met een geïmproviseerde aankomst bij het Chalet Reynard. Het is een jammerlijke, maar begrijpelijke beslissing. De wind zou Quintana als een tempeest de diepte in hebben geveegd.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Tour de Jeroen
Jeroen Wielaert is voor de dertigste keer onderweg in Frankrijk. Hij vertelt voor NPORadio1.nl eigenzinnige omgevingsverhalen over de culturele en sportieve kruispunten van de Tour de France. Waar de Grote Ronde komt, is hij al geweest...