Nieuwe ridders
- Nieuws
- Nieuwe ridders
Met zijn oude muren en torenspitsen ligt de stad kalm klaar voor heerlijke helikopterbeelden, maar hij heeft de Tour de France niet nodig voor extra promotie. In de middeleeuwse Cité van Carcassonne wemelde het gistermiddag van de toeristen die geen enkele belangstelling hadden voor een kopgroep met Franse vluchters als Sylvain Chavanel, Samuel Dumoulin en Tony Gallopin.
Veel sterker was voor hen de aantrekkingskracht van de Middeleeuwse muren, ooit zo vergeefs verdedigd door Raymond Roger Trencavel. Ik liep daar tussendoor, in een zachte walm van pannenkoeken.
Na de Grand Départ bij Mont-Saint-Michel is Carcassonne opnieuw een grootse combine van Unesco-werelderfgoed en de Tour. Die wereldberoemde Cité is een fraai decorstuk op enige afstand van de start van Touretappe nummer 11. De moderne stad profiteert mee in de schaduw van het middeleeuwse openluchtmuseum. Heel fraai, de lange Promenade Barbès met zijn keurige Platanenrijen – ook heel Frans. Er is méér te doen in Carcassonne, maar over de oude stad komen ze nooit heen.
Bij de ingang van de Cité zag ik een affiche ter aankondiging van het Grand Tournoi de Chevalerie. Een groots ruiterspektakel met alles van middeleeuwenretro, paarden, ridders. Hier gaat het over een veel oudere traditie dan de Tour de France, over tijden dat mannen op paarden nog helden waren. Ridderspelen kwamen voort uit tijden dat ridders niks te doen hadden na een kruistocht ver weg, of dichtbij: het afslachten van Katharen.
Ik zie ze voor me, in of buiten het klassieke Carcassonne: machomannen op hun beste paarden, heftig transpirerend in hun licht metalen aankleding. Zwaarden, speren in hun handen. Ridderdames op de tribune in hun beste gewaden, uitdagend gewaagd. Geen verschil met nu – dezelfde opwinding.
Het is niet vreemd dat wielrenners ooit ridders van de weg zijn genoemd. Zo vertonen ze zich nog steeds, in de modernste uitdossing van sponsorhabijten en rossen op wielen. Bij het passeren van kastelen blijft de beeldspraak onvermijdelijk in een wielerevenement dat doorgaat met bouwen aan verbindingen met steden en regio’s, allemaal voor de glorie van Frankrijk.
Het Franse voetbalelftal heeft het eigen Europese toernooi verloren. Op de Franse radio hoorde ik alweer de vraag of Franse renners bezig zijn om hun Tour te verzieken. Het wordt nog een zware ronde voor ridders als Thibaut Pinot, Romain Bardet en Warren Barguil.
Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.
Tour de Jeroen
Jeroen Wielaert is voor de dertigste keer onderweg in Frankrijk. Hij vertelt voor NPORadio1.nl eigenzinnige omgevingsverhalen over de culturele en sportieve kruispunten van de Tour de France. Waar de Grote Ronde komt, is hij al geweest...
Lees meer van columnist Jeroen Wielaert