De Pioniers: Marcel Molinès en de dronken ploeggenoot die in slaap viel tegen een boom

Voor het verhaal van Marcel Molinès moeten we bijna driekwart eeuw terug in de tijd, naar 1950. Het was 27 juli, de weersverwachting was de Tour-deelnemers niet gunstig gezind: het zou een graad of veertig worden.

Maar hittegolf of niet: de wielrenners gingen van start in deze dertiende etappe van de Ronde van Frankrijk, die van Perpignan naar Nîmes voerde. Normaal gesproken speelde de ploeg van Molinès geen rol van betekenis in zo’n grote koers, maar die donderdag zag zijn ploegleider zijn kans schoon. Viel er eindelijk wat te halen voor het Noord-Afrikaanse team? Zijn renners waren de hoge temperaturen immers gewend.

Hittegolf

In de ogen van de ploegleider was het antwoord helder: zeker weten. En dus riep hij zijn mannen voor aanvang van de etappe bijeen, de Algerijnse Molinès en diens landgenoot Abdel-Kader Zaaf in het bijzonder. Het wedstrijdplan dat hij ze influisterde was in de basis simpel: zet een vroege vluchtpoging in en verras de deelnemers die niet goed om konden gaan met de warme temperaturen.

Het peloton deed het, niet geheel onverrassend, rustig aan tijdens de etappe. Met twee binnenbanden om zijn schouders gehangen reed Molinès zijn wedstrijd. Aan zijn stuur hing een mandje, dat was gevuld met twee bidons. Ook de aanwezige toeschouwers langs het parcours waren voorbereid op de hitte: met tuinslangen sproeiden ze de renners ter verkoeling nat.

Toen teamgenoot Zaaf in de buurt van Molinès was, werd het tijd voor het strijdplan van hun ploegleider. Eventjes leek de vluchtpoging van de twee mannen te werken, met de nadruk op eventjes. Want waar niemand, Molinès evenmin, op had gerekend: langs de kant van de weg bood een supporter de renners een fles wijn tegen de dorst. De waterflessen waren inmiddels leeg, opnieuw vullen ging niet zomaar. Zaaf hapte toe, nam het aanbod van de supporter aan en dronk die fles wijn ook nog eens in één keer leeg.

In slaap gevallen tegen een boom

Het gevolg: Zaaf kon de etappe niet uitrijden en viel even later van zijn fiets, bevangen door dronkenschap. Het winnen van de etappe was voor hem geen prioriteit meer. In plaats daarvan viel Zaaf in slaap – tegen een boom aan. Hij zou de Tour uiteindelijk verlaten.

En Molinès? Die trapte onverstoord door. Zonder water trotseerde hij de hitte en als eerste Afrikaan ooit won de Algerijn een Tour-etappe. Het betekende meteen ook een sportief hoogtepunt voor de renner uit Algiers: in 1954 stopte hij met wielrennen, om het leven te vervolgen als taxichauffeur in Marseille.