Ronald Florijn gaat steevast wat anders doen tijdens races van zijn kinderen: 'Telefoon gaat uit'

Goud voor Finn Florijn in de dubbelvier en goud voor Karolien Florijn in de skiff. Vader Ronald, zelf tweevoudig olympisch kampioen (dubbeltwee in 1988, acht met stuurman in 1996) kan met een goed gevoel terugkijken op het geslaagde weekend van TeamNL op de WK roeien in Belgrado – en dat van zijn kinderen in het bijzonder.

Letterlijk terugkijken, overigens. Van Ronald Florijn is bekend dat hij de races van zijn kinderen niet live kijkt. In plaats daarvan gaat hij wat anders doen, een rondje fietsen bijvoorbeeld. Zo ook vanmiddag, op het moment dat zijn dochter als eerste Nederlandse roeier ooit haar wereldtitel in een olympische discipline kon verlengen.

Kijken deed hij niet, maar voicemails zeiden genoeg

"Ze moest om kwart voor drie. Om half twee ben ik de deur uit gegaan en heb ik de telefoon uitgezet. Die heb ik weer aangezet toen ik richting huis fietste, na de race heb ik tien minuten gewacht om te kijken wat er was gebeurd." Hij moest de beelden nog terugkijken, maar aan het aantal gemiste oproepen en voicemails zag hij dat het wel goed zat.

Neemt zijn aanpak de spanning voor zo’n belangrijke race weg? "Er is helemaal geen stress als ik er niet naar kijk", lacht Ronald. "Ik kom de tijd dan in ieder geval beter door." Even hoeft hij dan niet te denken aan wat er allemaal mis kan gaan tijdens een wedstrijd, zoals het omslaan van de boot. "Ik neem mezelf altijd voor om iets leuks te gaan doen na afloop, ongeacht de uitslag." Een ritueel dat hem houvast biedt tijdens een race van zijn kinderen.

Vooraf had Ronald een goed gevoel over de finale. "Finn en Karolien roeiden beiden een goede halve finale. Maar als je een goede halve finale roeit, kan het daarna ook tegenvallen. Maar ik wist wel: de kans dat ze de finale zouden winnen, was groot."

Kapotte boot

Dat kwam ook omdat Karolien beter voorbereid was op dit WK dan op de vorige editie, toen ze ook een gouden medaille pakte. Hoewel? Vlekkeloos ging haar voorbereiding nou niet bepaald, vertelt Ronald. "Een week voordat ze naar de WK ging, was ze gedachteloos tegen de kant aan geroeid", vertelt hij. "Dus toen hebben we de boot op stel en sprong laten repareren in Duitsland, in het weekend voordat ze wegging."

Met de gouden medailles hebben zijn zoon en dochter een startbewijs voor de Olympische Spelen van volgend jaar in Parijs binnen. Wat Ronald tijdens hun races in Frankrijk gaat doen? Lachend: "Dan ga ik weer een ommetje fietsen."