Opinie & Commentaar
AVROTROS

Business as usual?

foto: EPAfoto: EPA
  1. Nieuwschevron right
  2. Business as usual?

Neen, natuurlijk niet. Natuurlijk is het geen 'business as usual'. Ja, de uitslag misschien. Annemiek van Vleuten wint een wedstrijd, ergens in Spanje. Ze rijdt iedereen naar huis en komt solo aan. Van voor corona weten we dat ze daar zeer bedreven in is. Winnen en alleen willen aankomen; mooier bestaat er voor haar niet.

Als je hoort en leest hoe er daar in Lekunberri omgegaan werd met halve en kwart maatregelen omtrent corona, dan snap je meteen dat de georganiseerde sport van de komende dagen, weken en maanden het woord 'improvisatie' hoog in het vaandel zal gaan zetten.

Verschroeide aardegeur van corona

Waar Van Vleuten door de boter leek te trappen, zo goed was ze, ging Marianne Vos met al haar ploeggenootjes, niet eens van start. De coronamaatregelen waren te onduidelijk en de verantwoordelijken van die ploeg vonden het verstandiger niet in een corona bijna-veilige bubbel te treden. Bijna-veilig ja. Als in een beetje zwanger? Ik heb begrip voor de een die niet opstapt en ik laat het aan de ander te zeggen: "Ik ben nu hier, die mensen hebben hun best gedaan, dan gaan we toch maar rijden."

Dat een van de op de startlijst staande ploegen pas op de ochtend van de koers opgeroepen werd om haar rijdsters te laten testen, zegt voldoende. Het was dan weliswaar de eerste echte, internationale koers voor vrouwen, maar duidelijk was dat de organisatie erachter nog niet helemaal op punt was, to put it mildly.

Voor collega's die in de wielerverslaggeverij zitten was het wel direct reden om met gefronste gedachten naar de komende koersen in Italië te gaan kijken: volgende week de bijna mythische kalksteenkoers La Strade Bianche en dan alles wat zich verder nog, in hoog tempo en achter elkaar, op de Italiaanse wegen zal gaan afspelen: Milaan-Turijn, Milaan-San Remo, Ronde van Lombardije, Giro dell'Emilia, Gran Piemonte, Trofeo Matteotti, Memorial Marco Pantani, Coppi e Bartali, Tirreno-Adriatico, Giro della Toscane, Coppa Sabatini, Giro dell’Appennino, voorwaar een indrukwekkende lijst, door een land dat nog de verschroeide aardegeur van corona draagt. Als de bubbel maar heel blijft, hoort je eerste gedachte te zijn.

De UCI, de te vaak onhoorbare mondiale wielerbond, heeft voor dit seizoen al drie schema’s in elkaar geflanst. Via het officiële rooster kwamen er aanpassingen op aanpassingen. Er kwamen updates op 9 mei, 27 mei en 12 juni en de mensen om wie het ging: de wielrenners en -rensters, konden niets anders doen dan toekijken, afwachten en thuis, zo goed als het ging, een beetje trainen.

Afwachten

Nu wordt er dus gekoerst van (ruw geschetst) 1 augustus tot en met 10 november als in Guangxi (China) de laatste eindstreep getrokken is. De wielrenners en -sters zijn blij. Zij mogen weer, maar een efficiënt werkende overkoepelende organisatie bij alle koersen met alles dat met COVID-19 te maken heeft….ja, dat is nog even afwachten.

In haar geweldige zucht om toch de wielersport maar te laten bestaan, heeft de UCI wellicht de koppeling naar coronawetgeving en uitoefening op vrij luchtige wijze bij de organiserende koersen neergelegd: als je wilt fietsen, dan moet je ook maar voor een schone straat zorgen! En ja, er bestaan dus ook sportmensen die dan dus niet opstappen en niet hun 'Leidenschaft' uit gaan oefenen, omdat de belangrijkste voorwaarden waaraan een wedstrijd van nu moet beantwoorden toch "veiligheid voor de deelnemende mensen" hoort te zijn.

Daarin staat de wielrennerij niet alleen. Het sportgekke Amerika kende afgelopen donderdag de opening van het MLB-seizoen. Major League Baseball dus. Er worden dit seizoen slechts 60 van de altijd gangbare 162 wedstrijden gespeeld, er zit geen publiek in de stadions en de anti-corona-acties en handelingen lijken waterdicht, maar zijn dat natuurlijk niet. Het blijft immers mensenwerk. Het was wel opvallend dat een behoorlijk aantal topspelers 'pas' riep. Zij wilden hun leven niet in de waagschaal stellen en om allerlei redenen zegden ze af en lieten daarmee grote salarissen liggen.

Viroloog op het veld

De MLB-kampioen van afgelopen seizoen, de Washington Nationals, spelen zonder Ryan Zimmerman en Joe Ross, beiden toppers. Ian Desmond van Colorado en Mike Leake van Arizona bedankten ook voor de eer. Zimmerman liet weten de situatie met drie kleine kinderen thuis en een moeder die in een risicogroep past voldoende aanleiding te vinden niet te gaan spelen. Speler Desmond, met vier jonge kinderen en een vijfde op komst, voegde nog een ander aspect bij zijn afzeggen. Hij, als kind uit een gemengd huwelijk, heeft zich de Civil Rights-toestanden die nog steeds door de Amerikaanse samenleving trekken, erg aangetrokken. Hij meldde dat het verstandiger was bij zijn familie te zijn dan honkbal te spelen.

Die opening van het seizoen begon overigens op tamelijk sensationele manier. Het is in de USA de gewoonte dat de zittende president de eerste bal van het seizoen gooi, hoewel dat niet altijd is gebeurd en meer at-random plaatsvond. Maar met de wedstrijd in Washington tussen de Nationals en de machtige New York Yankees leek het een kans voor Donald Trump om public relations-achtig zich te gaan presenteren. En wie gooide die ceremoniële eerste bal? Juist, Dr. Anthony Fauci, de bekende luis in de pels van alles dat Trump over corona-maatregelen zo ongeveer naar voren durft te brengen. Voor Fauci een eervolle uitnodiging. Of hij met het kabinet van Trump dit alles besproken heeft? Het lijkt me niet. En hoe die pitch ging? Laten we hopen dat hij een betere viroloog/immunoloog dan werper is. De bal miste de catcher op ongeveer 5 meter. Maar Fauchi, 79 jaar oud, stond er wel.

Toen even later de spelers van New York en Washington gezamenlijk een lange rij van knielende sportmensen vormde, kon je de goede organisatie van die actie aflezen. Een paar uur later, aan de andere kant van Amerika, begonnen de ploegen van de Los Angeles Dodgers en San Francisco aan hun eerste wedstrijd. Ook, zoals in Washington, met eerst een gezamenlijke knie-actie, maar bij het spelen van het volkslied knielden niet alle betrokkenen; het was daar aan de onderscheiden spelers en coaches gelaten hun uiting van solidariteit met Black Lives Matter zelf te kiezen. President Trump had eerder op de dag zijn 'honkbalhart' laten spreken door in de tuin van het Witte Huis een balletje te gooien met oud-Yankees-speler Mariano Rivera. Trump zag een gang naar het honkbalstadion niet zitten.

Corona ligt op de loer

Opmerkelijk: de Dodgers hebben één zwarte speler in hun roster, Mookie Betts. Hij knielde bij het aanhoren van het volkslied. De naast hem staande blanke spelers Cody Bellinger en Max Muncy legden een hand op de schouder van hun ploeggenoot. Overigens spelen alle honkballer de komende 3 maanden met kleine, korte teksten op hun honkbalpakken die ons wijzen op de problemen in de wereld waarin we nu met zijn allen leven. Alles bij alles was afgelopen donderdag een tamelijk historische dag voor de mondiale sport. We fietsten en speelden weer in sporten die tot de belangrijkste in hun eigen habitat, Europa en de VS, worden gerekend.

Corona lag op de loer en keek van afstand toe. In België werd tezelfdertijd tijd duidelijk dat een voetballer van Genk een gehele oefenwedstrijd (tegen FC Utrecht) 'positief' met corona in het doel had gestaan. Maarten Vandevoordt (17 jaar jong) komt de twijfelachtige eer toe 90 minuten onder de lat te hebben gestaan, daar waar hij in quarantaine hoorde te zitten.

Een kwestie van niet tijdig testen, naar bleek. Of was het het veelgehoorde "het coronavirus raakt geen jongeren?"

Die fout wordt de komende tijd nog wel meer gemaakt, ben ik bang.

Ster advertentie
Ster advertentie