Worden de misdaadboeken van Bas Haan de nieuwe Baantjer-reeks?

De 48-jarige Haan werkte jaren voor Nieuwsuur (inmiddels NRC) en kreeg verschillende prijzen voor zijn journalistieke werk. Het meest bekend is hij van zijn onderzoek naar de bonnetjesaffaire en De Deventer moordzaak, waar hij een boek over schreef die verfilmd werd en die overladen werd met prijzen.

Fictie non-fictie

Door zijn eerdere non-fictie werk had hij ervaring met de pieken en dalen die komen kijken bij het afronden van een boek. "Een boek is natuurlijk een hele klus, dat doe je niet in een dag. Je moet je ertoe kunnen zetten, maar het schrijven an sich en hoe je met taal en inhoud omgaat, dat is totáál anders."

Waar Haan bij het schrijven van non-fictie afhankelijk is van de feiten, kon hij er bij deze literaire thriller op los fantaseren. Zo lang het maar geloofwaardig blijft, aldus de schrijver. "Het grote verschil is dialoog. Bij non-fictie kun je niet verzinnen wat mensen zeggen, nu is tachtig procent dialoog en dat is heerlijk."

Jacob Lenoir

Het boek Lenoir gaat over coldcase-rechercheur Jacob Lenoir die bijkomt naast het lijk van zijn zwager met een kogelgat in zijn voorhoofd. "Lenoir vermoedt dat hij het gedaan heeft en komt er ook achter dat hij verdachte is."

De hoofdpersoon vraagt zichzelf af of hij in staat is tot moord en ondertussen haalt het verleden hem in tijdens het oplossen van een andere coldcasezaak. Het verhaal speelt tegen het decor van Rotterdam, dat in de ban is van de uit de hand lopende drugscriminaliteit.

In het verhaal vind je ook elementen uit het leven van de schrijver zelf terug. Zo is er een barman uit Rotterdam, een baantje dat Haan zelf ook heeft gehad. "Ook zijn de karaktereigenschappen die ik van mijn vader heb meegekregen, typerend voor het creëren van de personage Lenoir."

Feit en fictie

Haan heeft als onderzoeksjournalist veel zaken gevolgd en deze kennis en ervaring kon hij gebruiken bij het maken van zijn boek. "Maar het is nooit één op één", zegt hij.

In zijn journalistieke werk heeft Haan contact met advocaten, rechters, slachtoffers en daders. "Je zit altijd tegenover een bijzonder persoon met een bijzonder verhaal." Als barkeeper, maar ook als journalist en schrijver komt hij steeds weer tot de conclusie dat een mens niet goed óf slecht is. "Waarom doen mensen wat ze doen? Dat is een drijvende kracht in mijn werk."

In zijn journalistieke werk zoekt hij uit waarom mensen bepaalde dingen doen en welke effect dit heeft op de maatschappij. Bij het schrijven van fictie kan hij dit zelf verzinnen. "Het één is eigenlijk een ontspanning van het ander."