Waarom werd de klapschaats pas zo laat ontdekt?

“Tijdens de Olympische Spelen van 1998 werden alle medailles gewonnen door schaatsers met klapschaatsen”, vertelt journalist Bert Wagendorp in NOS Met het Oog op Morgen. Hij was één van de journalisten die voor het eerst over dit nieuwe fenomeen schreef.

Bijzonder

Wagendorp kwam te weten over de nieuwe schaats via een Friese techneut genaamd Johannes de Vries. “Hij was ook een enorme fanaat van het schaatsen. Alle grote schaatsers van die tijd gingen naar hem om hun schaatsen te laten slijpen.” De journalist had een interview met De Vries. “ Hij zei tegen mij dat de klapschaats de sport enorm zou veranderen. Het duurde even voordat hij daar gelijk in kreeg.”

Geheimzinnig

Er werd enorm geheimzinnig gedaan over de klapschaats. Dat had volgens Wagendorp te deels maken met de leverancier van schaatsen, Viking. “Die had er geen belangstelling voor. De schaatsen waren technisch nog moeilijk en gingen vaak kapot.” Ook hadden schaatsers geen interesse in het experiment. “Dan liepen ze het risico om een seizoen te missen, omdat ze moesten wennen aan die manier van schaatsen.”

Toen Nederlandse schaatsers de nieuwe klapschaats eindelijk gingen gebruiken, hielden ze het nog even voor zichzelf. Vooral de vrouwen, vertelt Wagendorp. “Die dachten dat ze dan een mooie voorsprong hadden op de Oost-Duitse schaatsers die altijd alles wonnen.”

Overstappen

Eerst wilden nog niemand overstappen op de nieuwe schaats, maar eentje durfde het wel aan. “In 1997 was er een Friese schaatser, Tonny de Jong die dacht: ik ga het gewoon proberen. Wat maakt mij het uit? Die werd dat jaar meteen Europees kampioen.” Ze versloeg de heersende kampioen. “Ze kon goed schaatsen, maar niet waarmee ze kampioen kon worden.”