'Natuurwijnidealisme' biedt synoniem voor een 'idealistische levenshouding'

De nieuwe term dook recent op in een artikel van weblog GeenStijl, waarin PvdA-Kamerlid Kati Piri smalend werd neergezet als "opgenaaid door het natuurwijnidealisme van de rode lijners".

Elitaire kant

Volgens Den Boon is het woord interessant omdat het niet alleen verwijst naar natuurwijn, wijn die op natuurlijke wijze en zonder kunstmatige toevoegingen wordt geproduceerd, maar ook naar een idealistische levenshouding die daarmee samenhangt. Die houding is vaak verbonden met milieubewustzijn, duurzaamheid en gezondheid, maar kent ook een elitaire betekenis.

Duur spul

"Natuurwijn is vooral populair in de grote steden en vaak duurder dan gewone wijn", licht Den Boon toe. "Het wordt gekocht door mensen die geloven in een betere wereld, maar die zich luxe ook financieel kunnen permitteren. Dat maakt de term 'natuurwijnidealisme' zowel typerend als kritisch."

Salonsocialisme?

Of het woord dan niet hetzelfde betekent als 'salonsocialisme'? Volgens Den Boon is dit niet aan de orde. "Salonsocialisme verwijst meer naar socialistische ideeën in kringen van welgestelde burgers. Natuurwijnidealisme draait juist om een eigentijds ecologisch ideaal, de wereld verbeteren via consumptiekeuzes, waarbij de morele overtuiging en lifestyle samengaan."

Of het woord blijvend is, durft Den Boon niet te zeggen. "Het is nieuw en het prikkelt, dat is alvast een goed begin." Maar zoals bij wijn geldt, moet het eerst nog even rijpen, stelt Den Boon.