Kat, tijger of python, het maakt dierenarts Frank niet uit

In zijn boek Komt een dokter bij de koe beschrijft hij zijn liefde voor dieren, die hij niet van een vreemde heeft. Zijn opa heette Freek Vonk, en zijn beroemde neef heet ook zo. "Dierenliefde zit ons in het bloed", vertelt De Bont. "Mijn opa was er al gek mee. Altijd op zoek naar vogels en rupsen. Hij heeft het overgebracht op ons. Voor mijn broers en mij was niets te gek. We kwamen altijd met dieren thuis. Vissen, maar ook slangen. Mijn ouders vonden dat allemaal prima. Mijn vader ging dan hokken bouwen en mijn moeder netten maken."

Neef Freek Vonk werd een BN'er met zijn grote kennis van dieren. De Bont heeft grote bewondering voor zijn familielid. "Mensen vergeten vaak dat hij wetenschapper is. Freek is al op zijn 26e gepromoveerd in de biologie met slangengif als onderwerp. Hij doet veel voor zijn vak." Net als bij Vonk is het voor De Bont niet genoeg om de dieren van een afstandje te bekijken. Hij wil ze het liefst aanraken. Of het nu een cavia is of een alligator.

De Bont ontpopt zich als schrijver, en verzorgt wekelijks een uur op Radio Noord, waar dierenliefhebbers allerlei vragen mogen stellen. Maar een tv-carrière zoals Freek Vonk heeft, ambieert hij niet. "Ik vind het leuk om die verhalen op te schrijven. Gewoon grappige korte verhalen, waarbij het echt niet allemaal perfect hoeft te verlopen. Sterker, er zijn zat voorbeelden waarbij ik zelf wel eens voor paal sta of wordt gebeten."

Dieren klagen niet

"Waarom ik dierenarts ben geworden? Beesten zijn puur, die kunnen niet simuleren en klagen ook niet. Ik was altijd al bezig met beter maken en anatomie, maar daarom trok ik meer naar de beesten toe. Maar, ik was vergeten dat je het baasje erbij krijgt. Dat wordt je in de opleiding ook nauwelijks verteld. Daar komt de psychologie wel degelijk om de hoek kijken. Want voor de eigenaren is hun beest ontzettend belangrijk, in veel gevallen is het net hun kindje. Als je dan kritiek levert of een onwelkome boodschap geeft, dan zijn de rapen gaar."

Hondenballen

Een dierenarts moet een sterke maag hebben. Bij de baasjes van de dieren is dat wel eens anders. De Bont vertelt dat het wel eens voorkomt dat een hondeneigenaar flauw valt als hij als dierenarts in de weer is met de ballen van het beest.

Frank de Bont was woensdag te gast bij Langs de Lijn En Omstreken

De Bont komt in zijn praktijk bijzondere dieren tegen. Hij behandelt vooral paarden, koeien, schapen en geiten en huisdieren zoals honden en katten. "Maar je komt wel eens gekkere dieren tegen. Zo heb ik wel eens een python behandeld. De eigenaar van het beest voerde hem levende ratten. Maar een van de ratten had de python zwaar gebeten over zijn hele lijf. Ik heb 20 hechtingen aangebracht. Het beest had zich helemaal om de operatietafel vastgeklonken. Ik kreeg het ook niet meer los. Spannend? Ach, het was net als andere hechtingen hoor."

"En ik had eens een kat die thuis steeds uit het aquarium dronk. Tot de eigenaar piranha’s had en een van die vissen een hap uit de tong van de kat beet. Het was gewoon net zo’n hap van een haai uit een surfboard!"