Een Oekraïens filmsprookje

Klaagzangen, enge geluiden en spookachtige beelden vormen het decor van Schaduwen van vergeten voorouders uit 1965. De film van Sergej Paradzjanov laat een autarkisch en geheimzinnig Oekraïne zien dat nog niet is geïnfecteerd door de komst van de nieuwe Sovjetmens. In het Oekraïne van nu staat Paradzjanovs film te boek als een klassieker. Wat vertelt dit filmsprookje ons over Oekraïne, en over de Sovjetdictatuur? Te gast zijn de Oekraïens-Nederlandse kunstenaar Alexandra Hunts en Otto Boele, universitair hoofddocent Russische literatuur in Leiden en filmkenner.