Ontwikkeling hersenweefsels nagemaakt

Wetenschappers experimenteren tegenwoordig druk met zogenaamde organoïden, oftewel kleine weefsels (samenstelling van cellen) die typisch zijn voor de opbouw van een orgaan. Mini-versies zeg dus maar, van bijvoorbeeld gedeeltes van onze darmen, nieren, maag, of het brein. Dit stelt wetenschappers in staat om goedkoop en gericht onderzoek te doen naar menselijke weefsels met genetische afwijkingen of bepaalde ziektes (zoals kanker). Of om op deze weefsels medicijnen of immuuncellen uit te testen. En dat zonder al te zware ingrepen op een patiënt te moeten doen.

De aanmaak van hersen-organoïden ging tot nu toe niet vlekkeloos. De samenstelling van dit nagemaakte weefsel bestaat vaak uit cellen die erg van elkaar verschillen waardoor deze de samenstelling van echt hersenweefsel niet correct weerspiegelen. Onderzoekers van de Amerikaanse universiteit Harvard hebben dit obstakel weten te overwinnen, melden ze in het prestigieuze tijdschrift Nature. Ze ontwikkelden hetzelfde type cellen als die van de menselijke hersenschors. En deze cellen groeiden ook nog eens in dezelfde verhouding. De hersenschors is het hersengedeelte dat onder andere instaat voor gewaarwording, gedachten en taal.

Hans Clevers, arts en professor in de genetica (Hubrecht Instituut, UMC Utrecht, Prinses Maxima Centrum), stond aan de basis van de creatie van organoïden. Hij legt uit waarom de doorbraak uit Harvard medisch gezien goed nieuws is, maar tegelijkertijd ook 'een enorm groot veld' voor nieuwe ethische vragen opent.