Mantelzorgers uit Turkije en Marokko laten invliegen?

Marianne van den Anker is zondagavond in Amsterdam Zuidoost, want hier wonen veel bejaarde Turkse en Marokkaanse arbeidsmigranten. Deze groep wordt oud en krakkemikkig en komt steeds vaker in problemen. Voor kinderen van Turkse en Marokkaanse afkomst is het vaak een schande om hun ouders in een verzorgingshuis te stoppen, maar als de ouders thuis blijven wonen, rust de zorg op de kinderen of andere familieleden met ondersteuning van professionele zorgers. Door het zeer gebrekkige Nederlands van de ouderen moeten kinderen bovendien bijspringen in het contact met zorgverleners. 

Schrijver Mohammed Benzakour is ontevreden over de autochtone zorgers en wil tijdelijke mantelzorgers uit Marokko en Turkije over laten vliegen om de eerste generatie migranten vertrouwde zorg te geven. Is het niet een beter idee om werkloze Turken en Marokkanen om te scholen als mantelzorger, en zijn de oudere migranten niet zelf verantwoordelijk voor het feit dat ze geen Nederlands spreken? Of sluit het Nederlandse zorgsysteem inderdaad niet aan op de vraag van deze groep?