Wijkagent Frank transformeert elke zondag tot clown

Doordeweeks is Frank Westerop wijkagent in Amsterdam. Maar eens in de week verruilt hij zijn uniform voor een rode neus, een scheve stropdas, een bril en een vrolijke hoed. Als clown Powie maakt Frank elke zondagmiddag de zieke kinderen in het VU-ziekenhuis aan het lachen. "Het voelt voor mij als een goede combinatie."

“Als politie-agent ben je gewend aan structuur. Als clown moet je juist dingen loslaten,” vertelt Frank. Het is een bijzondere combinatie waar hij dan ook vaak verbaasde reacties op krijgt, vanuit beide de politie- en de clownswereld. Maar gaandeweg ziet Frank juist steeds meer overeenkomsten tussen zijn betaalde politiebaan en zijn vrijwilligerswerk als clown. “Voor beide beroepen draag ik een uniform. En je moet je inleven in de mens, uitzoeken waar de ander behoefte aan heeft.”

Clownsschool

Het begon zo’n veertien jaar geleden met een reclame van de cliniclowns, die Frank op televisie zag. Toen Frank ernaar informeerde bleek het om een betaalde baan te gaan. Hij kreeg de clowns alleen niet meer uit zijn hoofd. “Werken met zieke kinderen en ze hun narigheid even doen vergeten, dat wilde ik ook.” Dus zette hij toch de stap naar de clownsschool.

Want clown, dat wordt je niet zomaar. Frank doorliep een vierjarige clownsopleiding waarin hij zichzelf flink tegenkwam. “Ik leerde me inleven in mijn clownsfiguur en ontwikkelde mijn clownspersonage.” Inmiddels bestaat clown Powie tien jaar. De belangrijkste les die hij leerde: “Je moet niet grappig doen, maar zijn.”