Leven met Q-koorts, de Ombudsman trekt ten strijde voor slachtoffers

Langs de verkeerde route hardlopen: voor het leven getekend

Marloes liep hard langs de verkeerde route. Het was in de tijd dat er nog niets bekend was over Q-koorts, maar het virus greep tussen 2007 en 2010 snel om zich heen. Het gevolg voor Marloes van der Velde? Als dertiger het leven van een zeventigjarige leven. Want: ze ademde de verkeerde lucht in tijdens het hardlopen, waardoor ze Q-koorts opliep. Ze vertelt er bij Radio EenVandaag openhartig over. Over die ongelooflijke vermoeidheid, het steeds maar weer overprikkeld zijn en dagen moeten herstellen van afspraken met anderen.  Een gesprek over eenzaamheid, hoe haar leeftijdsgenoten verder gaan met leven, met hun carrière.

“Ik ben veel alleen, ik houd veel rust. Als ik zoiets ga doen zoals vandaag (een gesprek bij Radio 1, red.), dan moet ik een aantal dagen herstellen.” 

Aanleiding voor het gesprek is het bezoek van de Nationale Ombudsman, hij bezoekt morgen de Tweede Kamer om te praten over een vorm van compensatie vanuit de overheid. “Ik was zo boos op de overheid, na het zien van een uitzending van Zembla. De overheid heeft niet tijdig ingegrepen, er zijn onnodig mensen ziek geworden”, zegt Marloes. Er zijn tientallen doden gevallen door de Q-koorts. 

"Naar feestjes toe gaan lukt mij niet, aan de andere kant: ik moet er ook niet aan denken. Want ik ben heel snel overprikkeld. 

“Ik vind alles met Q-koorts heel erg dubbel. Ik kan alles twee kanten op benaderen.” "Ik ben alleen. Dat betekent: ik heb geen hulp op de dagen dat ik heel erg moe ben, op dagen dat ik mezelf naar de supermarkt toesleep om toch wat te eten te halen. Maar ik hoef ook met niemand rekening te houden.” Dat laatste is dan de positieve kant.

Marloes is bijna volledig afgekeurd door het UWV. Dat duurde wel jaren. En nog altijd is ze niet volledig afgekeurd. Want een afkeuring van 80 procent betekent: volledig afgekeurd. Marloes werd voor 79,02 procent afgekeurd. Ze kan in theorie nog melk-monsternemer zijn, zo kreeg ze te horen. “Ik moest erom lachen en huilen tegelijk”, want dan zou je in feite met geiten moeten werken. Precies de dieren die ervoor zorgden dat ze q-koorts kreeg. De ironie was niet aan het UWV besteed.

“Ik hoop op compensatie, op excuses ook. Ik heb heel veel ingeleverd. Nog steeds zorgt mijn financiële situatie voor continue stress.” 

Het gesprek van de Nationale Ombudsman over de situatie van Q-koorts patiënten met Tweede Kamerleden vindt plaats tussen 15.30 uur en 16.30 uur in het Tweede Kamergebouw in de Suze Groenewegzaal en is openbaar toegankelijk.