"Rijkdom zou een maximum moeten hebben"

Rijk zijn is fijn maar bestaat er ook zoiets als te rijk? Wanneer wordt rijkdom schadelijk en zouden we daar een grens voor moeten hebben? Professor Ingrid Robeyns vindt van wel. "Enige mate van ongelijkheid is moreel rechtvaardig, maar er zou wel een grens aan moeten zitten”, zegt zij in dr Kelder en Co.

Ingrid Robeyns is filosoof, econoom en hoogleraar ethiek van instituties aan de Universiteit Utrecht. "Wanneer ben je dan te rijk?", wil dr Kelder graag weten.

"Wat bij mensen iets triggert is als je een villa met en zwembad hebt, een tweede huis, mooie auto’s, verre reizen maakt, dan wordt je echt wel als rijk gezien", zegt Robeyns.

"Maar de grens trekken veel mensen eigenlijk niet bij het bezit van dit soort zakem maar bij het spaargeld. Als je meer dan een half miljoen aan spaargeld op de bank hebt staan ben je eigenlijk te rijk. Daarboven kun je namelijk echt niets meer doen om je eigen welvaart te verhogen."

Dit leidt ze af uit een representatief onderzoek onder de Nederlandse bevolking. "De top 500 van Quote, die mensen zijn volgens de Nederlandse definitie allemaal te rijk." Het probleem is dan niet alleen dat je veel meer geld hebt dan je voor je eigen welvaart nodig hebt, maar ook dat de afstand tussen de super rijken en de rest van de samenleving te groot wordt.

Die kloof wordt steeds groter en dat geldt zowel voor Amerika als voor Nederland. "De rijken in Nederland zijn dwergen vergeleken met de superrijken in Amerika. De absolute rijkdom is in Nederland veel lager. Maar als je kijkt naar de verhouding tussen de top en de onderkant dan is het gat in Nederland verrassend groot", zegt Robeyns.

"Enige mate van ongelijkheid is moreel rechtvaardig en het is denk ik ook goed voor de economie. Het idee dat het eindeloos zou moeten zijn, daar ben ik het niet mee eens, ik denk dat er toch een soort van grens zou moeten zijn."

"In Nederland heeft 1 procent van de bevolking zo’n 30 procent van het vermogen en dan is de vraag wel: Wat is de invloed van die  één procent op besluitvorming, op de politieke lobby. De vraag is dan wat voor land willen wij met zijn allen leven?" Het is dus niet zozeer alleen de rijkdom die verstorend werkt maar ook de macht die met deze rijkdom wordt verkregen.