Bij onderzoek naar jongeren gaat het vaak over hoe zij elkaar negatief beïnvloeden: hoe ze elkaar aanzetten tot roken, drugs- en alcoholgebruik. Jonge doctor Loes van Rijsewijk van de Rijksuniversiteit Groningen richt zich in haar proefschrift juist op hoe jongeren elkaar vooruit helpen. De positieve psychologie is volgens haar in opkomst.

"Kijken naar het promoten van positief gedrag in plaats van het voorkomen van negatief gedrag," zegt Van Rijsewijk, "dat soort positief onderzoek wint aan terrein." Haar onderzoek, waarvoor ze de NWO Onderzoekstalentbeurs ontving, past goed in die trend.

Ze onderzocht het hulpgedrag van 1800 jongeren die net op de middelbare school zitten. Een periode waar jongeren te maken krijgen met veel sociale biologische en cognitieve veranderingen. Van Rijsewijk bekeek meerdere soorten hulp die leerlingen onderling aan elkaar gaven: "wie helpt hen met huiswerk, met het plakken van een band, of als ze het even niet meer zien zitten." Op die manier bracht ze hulpnetwerken in klassen in kaart.

'Gaat je niks aan'

Problemen van jongeren die Van Rijsewijk tegenkwam zijn bijvoorbeeld ruzie met ouders, slechte cijfers voor een vak, moeilijke gebeurtenissen zoals overlijden van een bekende, en natuurlijk het gebroken hart. Maar ze zag ook lichamelijke problemen voorbij komen, zoals het meisje dat aangaf dat ze baalde dat ze voor het eerst ongesteld was geworden. Opvallend is dat meisjes meer openheid gaven over hun problemen. “Jongens zeiden vaak: 'dat gaat je niets aan'."

Veel jongeren bleken elkaar te helpen. Daarbij valt het volgens de sociologe op dat zowel gevers van hulp als ontvangers populairder zijn in de klas. "Dus niet alleen jongeren die hulp geven, maar ook jongeren die hulp krijgen, worden sociaal geaccepteerd." Een bevinding die volgens Van Rijsewijk tegen bestaande theorieën in gaat.