Literatuur voor bij óf in het Haardvuur: Amoene van Haersolte

Amoene van Haersolte werd in 1947 de allereerste winnaar van de P.C. Hooft-prijs. Dat was met haar verhalenbundel Sophia in de Koestraat. Ze was een gevatte, adellijke vrouw met een opvallend schrijftalent, en in haar werk wist ze een scherp beeld te schetsen van het adellijke leven van haar tijd. In 1952 overleed ze na een langdurig ziekbed, op 62-jarige leeftijd. Daardoor bracht ze haar laatste jaren door in bed op haar landgoed in Dalfsen. ‘De koningin van het liggende schrijven’ wordt ze dan ook wel genoemd. 

Als barones in Dalfsen was ze destijds een bekende figuur, maar haar literaire werk is bij velen in de vergetelheid geraakt. Dat is niet het geval bij Eugène Westra. Hij is neerlandicus en gaf twee van haar werken opnieuw uit. In Dijkstra & Evenblij Ter Plekke gaat het over één van die twee boeken: Het Ganzenbord en over de vraag waarom Amoene van Haersolte in de vergetelheid is geraakt.