Het eerste klimaatkantelpunt is bereikt - of toch niet?

Als je af en toe rondneust in de wetenschap, dan ken je vast de term kantelpunt wel, of ‘tipping point’ in het Engels. Dat is een term die aanduidt dat een ecosysteem na langzame geleidelijke veranderingen, plots omslaat in een veel minder leefbaar systeem. Vergelijk het met een stoel waarop je naar achteren leunt. Je zoekt het kantelpunt, een beetje naar voren, een beetje naar achteren, en dan: pats, je stoel ligt op de grond en jij in het ziekenhuis. Tussen wetenschappers is veel discussie over of deze kantelpunten slechts een mooie theorie zijn, of ook daadwerkelijk gevolgen van klimaatverandering.

Afgelopen maandag verscheen het jaarlijkse Global Tipping Points Report. Daarin staat dat de snelle achteruitgang van het koraal het eerste tastbare voorbeeld van kantelpunten op wereldwijde schaal is. Marien ecoloog Erik meesters (Wageningen Universiteit en Research) doet al tientallen jaren onderzoek tussen het koraal en zag het met eigen ogen afsterven. Desondanks ziet hij redenen voor optimisme, en vindt hij de term 'kantelpunt' vooral modieus. Maar waarom?