Monsters, de duivel en onverschilligheid; het kwaad in al zijn verschijningen.

Aan kwaadaardigheid is er geen gebrek in deze wereld. Maar wat wordt er bedoeld wanneer we spreken over ‘het kwaad'? En wanneer we verschillende vormen van het kwaad onderscheiden; kunnen we die dan met elkaar vergelijken? Moet er een geval zijn van kwade intentie, of is een boosaardige intentie genoeg? Het zijn precies de soort vragen die je van een filosoof kan verwachten. Thomas Nys doet hier onderzoek naar en schuift bij ons aan. 

In de loop van de geschiedenis is denken over het kwaad veranderd. Zo zagen de oude Grieken het kwaad als onwetendheid. En met de opkomst van het Christendom werd kwaadaardigheid begrepen als het begaan van zonde. De recente geschiedenis en de Tweede Wereldoorlog stelden het concept van het kwaad nogmaals aan de kaak. En filosoof Hannah Arendt stelt dat het meest radicale kwaad kan worden gepleegd door banale daders. 

Thomas Nys vond zijn interesse voor het kwaad in het doceren over ethiek. Dit vakgebied richt zich namelijk op het juiste en het goede. Nys is eerder nieuwsgierig naar de keerzijde van de moraliteit. Het is volgens Nys belangrijk om het kwade onder ogen te zien. Hij zegt:

“Kwaad zit in ons als een kiem”

Stellen dat een bevolkingsgroep de moraliteit in pacht heeft, is juist een opening tot het misbruiken van die verheven positie. Juist daarom is het bestuderen van het kwaad urgenter dan ooit. 

Wil je de notie kwaadaardigheid beter begrijpen? Luister hier naar het hele gesprek.