Schrijver en dyslecticus Léon Biezeman krijgt vaak 'verbaasde blikken'
- Nieuws
- Schrijver en dyslecticus Léon Biezeman krijgt vaak 'verbaasde blikken'
Huh, een schrijver met dyslexie? Schrijver Léon Biezeman kan op verbaasde blikken rekenen als hij vertelt over zijn vak. "Schrijven is ontzettend leuk, maar het wordt voor mij een probleem zodra het foutloos moet", zegt hij in De Taalstaat.
De 51-jarige schrijver ontdekte op de basisschool dat lezen en schrijven moeilijk voor hem is. "In groep 5 begon het voor mij echt een probleem te worden." Hij werd voor dom en lui uitgemaakt, en het ging zelfs nog verder. "Op een gegeven moment dachten ze dat ik verstandelijk beperkt was." Pas op 24-jarige leeftijd krijgt Biezeman de diagnose dyslexie te horen.
Verbaasde blikken
Dat hij uiteindelijk van schrijven zijn vak maakt, zorgt nog geregeld voor verbaasde blikken. "Maar", zegt Biezeman, "mijn begrijpend lezen is van een bovengemiddeld niveau." Dat wees de test uit die Biezeman destijds maakte. Op het gebied van spelling en grammatica bleek zijn niveau daarentegen vergelijkbaar met dat van een 10-jarige.
Ik schrijf al heel mijn leven, maar ik heb nog steeds dyslexie
Eerder stelde dyslexiehoogleraar Anna Bosman van de Radboud Universiteit in Nijmegen dat het te wijten valt aan slecht onderwijs dat er zoveel kinderen gediagnosticeerd worden met dyslexie. Ze vraagt zich zelfs af of dyslexie wel bestaat, zei ze in het AD.
Het zijn uitspraken waar Biezeman soms moedeloos van wordt. "Je kwetst er mensen mee. Kinderen die zo hun best doen om te leren lezen en schrijven en het lukt ze niet. Ik schrijf al heel mijn leven, maar ik heb nog steeds dyslexie. Ik schrijf foutloos, maar zodra ik een jaar niet schrijf, kan ik weer van voor af aan beginnen."
En, zegt Biezeman, "je moet je realiseren dat je niet te maken hebt met domme mensen, maar met mensen die moeite hebben met lezen en schrijven."
