Sport

'Laat je lichamelijke handicap geen mentale handicap zijn'

foto: handbikertim.nlfoto: handbikertim.nl
  1. Nieuwschevron right
  2. 'Laat je lichamelijke handicap geen mentale handicap zijn'

[EO] Tim de Vries verloor als 18-jarige zijn been op de trampoline. Zijn prille carrière als trampolinespringer viel plotseling in duigen. Toch heeft Tim zijn Olympische droom waar kunnen maken. Op de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro deed hij mee als handbiker.

Tim wist vroeger niet eens dat trampolinespringen een echte sport was. Een speeltuinvriend vertelt hem daarover en snel verruilt hij turnen voor trampolinespringen. Al gauw blijkt dat hij talent heeft. Zijn debuut in de A-klasse lonkt. Aan de voet van een professionele carrière gebeurt echter het ondenkbare.

Na een sprong landt Tim op één been. Je zou zeggen: "Maar de trampoline veert toch mee?" Dat is wel zo, maar de trampoline komt terug nadat je er in geland bent, op dat moment ligt het been van Tim dubbel en wordt zijn been verbrijzeld. De situatie is ernstig, Tim wordt na zijn ongeluk wakker zonder zijn been.

Ondanks het ongeluk staat niets Tim in de weg om positief in het leven te staan. Dat blijkt wel aan zijn eerste gedachte toen hij wakker werd na het ongeluk: "Het trampolinespringen zal wel niet meer gaan lukken". Bij de pakken neer zitten is geen optie. Trampolinespringen is niet meer mogelijk met een prothese, dus besluit Tim om zijn grenzen te verleggen.

Handbike

In 2010 begint Tim met handbike. In deze paralympische vorm van wielrennen drijf je de fiets aan met je armen, in plaats van met je benen. Al na een jaar rijdt Tim zijn eerste Worldcup wegrijden in Sydney. Dit doet hij met verve en eindigt op de vijfde plek. Genoeg voor een kwalificatie van de Worldcup in Denemarken later dat jaar.

In Denemarken weet Tim het te schoppen tot de vierde plaats. Dit is het begin van een mooie, nieuwe carrière als handbiker. Deze vierde plek levert Tim namelijk de A-status op binnen het NOC*NSF. Meteen wordt Tim genomineerd voor de Paralympics 2012.

Het scheelt maar een haartje, maar Tim kwalificeert zich bijna voor de Paralympische Spelen. Zijn vijfde plek is net niet genoeg om naar Londen te mogen afreizen. De vier achtereenvolgende jaren wordt hij Nederlands kampioen tijdrijden. Dit is wél genoeg om kwalificatie voor de Spelen af te dwingen. In 2015 wint hij als eerste Nederlander een H5-Worldcup handbiker.

Op de Spelen in Rio de Janeiro wordt hij vijfde in tijdrijden. Op de weg heeft hij minder succes, door een lekke band is de negende plek het maximaal haalbare. Het nieuwste doel voor Tim is de kwalificatie voor de Spelen van 2020 afdwingen.

Positief

"Wat ben jij toch positief", is iets wat Tim vaak gehoord krijgt. Hij zegt er zelf over dat al die gedachtes over opgeven en de mensen die hem aan het ongeluk herinneren hem juist motiveren om positief in het leven te staan. "Het is nou eenmaal gebeurd en het enige wat we kunnen doen is vooruitkijken."

Quote

Je moet niet denken in beperkingen, maar in mogelijkheden en kansen

Tim de Vries

Tim is zich bewust van de risico's die sport met zich meebrengt, in zijn geval trampolinespringen. Hij is daar echter nuchter over: "Als sporter hou je je niet bezig met de risico's die het met zich meebrengt. Als ik daar steeds aan zou denken dan zou dat mij afremmen als sporter. Je moet niet denken in beperkingen, maar in mogelijkheden en kansen."

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Tim houdt zijn positieve houding niet alleen voor zichzelf. Op zijn website en op zijn Twitteraccount is hij druk bezig om andere mensen te motiveren om te gaan sporten, met of zonder beperking. Met zijn kenmerkende enthousiasme vertelt hij in presentaties, tafelgesprekken of interviews over zijn carrière. De wil om op te staan, de ups en downs en de wil om te winnen. Zijn lijfspreuk is niet voor niets: "Laat je lichamelijke handicap geen mentale handicap zijn."

Om deze inhoud te tonen moet je toestemming geven voor social media cookies.

Ster advertentie
Ster advertentie