Opinie & Commentaar

Nelleke Noordervliet over de moedermelkmaffia

foto: Pixabayfoto: Pixabay
  1. Nieuwschevron right
  2. Nelleke Noordervliet over de moedermelkmaffia

De historische betekenis van de vroedvrouw valt niet te onderschatten. Ervaren en deskundige oudere vrouwen stonden jonge moeders bij tijdens de bevalling in een tijd dat artsen nog piskijkers waren.

Als zwangere had je tot ver in de twintigste eeuw meer aan je moeder of een kordate buurvrouw, dan aan de deftige heer die in zijn koetsje aan kwam rijden en daarvoor heel veel geld vroeg. Ziekenhuizen waren haarden van besmetting en troosteloze oorden van dood en verderf. Pas aan het eind van de negentiende eeuw begreep de arts Semmelweis dat je je handen moest wassen vóórdat je een barende aanraakte, en niet erna.

Vrouwen hebben dus heel lang niet ten onrechte vertrouwd op de vroedvrouw. Die vorm van burenhulp raakte uiteraard geprofessionaliseerd, en ook de medische wetenschap ontwikkelde kennis. De gynaecoloog deed zijn intrede, als specialist in vrouwenzaken. De twee groepen bestonden naast elkaar en dat ging best, totdat de marktwerking in de zorg zijn intrede deed. Het geld stak zijn gemene kop op, het bekvechten begon. En wat altijd gebeurt, gebeurde ook nu: de strijd om geld werd gevoerd onder het mom van ideologie.

Dat culmineerde voorlopig in een amusant interview in Volkskrant Magazine, met de goeroe van de pijnlijke thuisbevalling, Beatrijs Smulders, die in een Amsterdamse straat een imperium heeft opgebouwd rond zwangerschap en geboorte. Haar romantische beschrijving van de extase die de barensweeën kunnen opleveren, en de totale vrouwwording die je deel zal zijn als je het lekker zelf thuis doet, kwam mij ruimschoots overdreven, om niet te zeggen volkomen idioot en hoogst particulier voor.

Bij de geëxalteerde bespreking van de intimiteit tussen de vroedvrouw en het geslachtsdeel van de barende, ben ik in schaterlachen uitgebarsten. Ik heb bepaald geen slechte ervaringen in het kraambed, maar was heel blij dat mijn beide dochters hun kinderen kregen onder medische supervisie in het ziekenhuis. De complicaties die bij hun beiden optraden, hadden tot overhaaste opname geleid, indien ze ‘in hun eigen kracht’, in hun ‘hoogstpersoonlijke slaapkamer’, afhankelijk hadden moeten zijn van de sussende woorden van een verloskundige.

Ik ontzeg verloskundigen geenszins hun expertise, maar ik verafschuw iedere vorm van valse romantiek rond de bevalling, en het ware vrouw-zijn. Bevallen in het ziekenhuis doe je met je hoofd, thuis met je hart, zegt de thuisbevallingslobbyiste, die zonder twijfel ook lid is van de moedermelkmaffia. Hoe kom je op het idee vrouwen die kiezen voor het ziekenhuis, hart te ontzeggen.

Gelukkig komen niet alle vroedvrouwen uit de school van Smulders. Gelukkig zijn er ziekenhuizen met hartelijk en deskundig personeel, met heerlijk rustige en mooi ingerichte verloskamers, waar je je beter en veiliger voelt.

Maandag sprak Nelleke Noordervliet deze column uit op NPO Radio 1

Ster advertentie
Ster advertentie