Klein Nederland

Ik ben nog nooit vier weken op vakantie geweest, en ik had me voorgenomen om eens even helemaal los te koppelen van mijn werk en dus van het nieuws. Dat is overigens bijzonder eenvoudig wanneer je voor een dagelijks radioprogramma werkt. Overdracht is er niet, want het programma begint elke dag met een schone lei. De enige uitdaging is om niet bij elke plek waar je je zonder aarzelen even je privacy hebt verkocht voor gratis wifi, meteen op Twitter of NOS.nl te kijken wat er in Nederland en de rest van de wereld allemaal gebeurt.

In die vier weken had ik dus alle tijd om andere culturen te verkennen. Met name Amerika was erg interessant. Het cliché is waar, alles in Amerika is groter. De auto’s: wat we hier een SUV noemen is daar een boodschappenwagentje. De burgers: altijd met veel bacon en nog meer kaas. En de wegen: zeven rijbanen is geen uitzondering.

Ze praten harder

Wat ook ‘groter’ is, is de stem van de Amerikaan. Ze praten harder en scherper dan wij Nederlanders. Grappig hoe de stem het karakter van een land lijkt te weerspiegelen. Amerika = luid en groot. Nederland = doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg.

Oja, en iedereen noemt je darling, sweetie en ga zo maar door. Als iemand me in een Nederlandse winkel met ‘hee schatje’ zou begroeten, zou ik toch even raar opkijken. Disney World in Orlando is geen pretpark, het is een stad met vier pretparken en twee waterparken, waartussen je vervoerd kan worden per tram, bus of metro. Het heeft wel wat, dat Amerikaanse, al is het allemaal wel wat overdadig.

Lesje in bescheidenheid

Het mooiste van alles was een flink lesje bescheidenheid. Want o, wat hebben wij als Nederland toch het idee dat we meetellen in de wereld. We mogen meepraten bij de G20, Obama komt op bezoek, en Rutte belde ook met Trump na diens verkiezing tot president. We zijn een belangrijk exportland, we hebben internationaal beroemde DJ’s en onze acteurs doen het goed in Amerikaanse series. Maar vertel een Amerikaan (in ieder geval in de regio waar ik was) dat je uit Nederland komt, en acht van de tien keer krijg je een vragende blik. Nederland? Nee daar hebben ze nog nooit van gehoord. Amsterdam vaak wel, want daar kun je wiet roken..

Honderden uren radio en televisie, duizenden artikelen in kranten en op websites en vele koffieautomaat-gesprekken voerden we de afgelopen maanden in Nederland over onze westerse buren in Amerika. Het volk waarmee we ons toch verbonden voelen. Nou, het is maar dat u het weet, Nederland zegt de gemiddelde (Zuid-)Amerikaan geen moer!

Renze Klamer is presentator bij Langs de Lijn En Omstreken