Stijn Wuytens

Maar toen ik gisteravond terug kwam van de wc, zag ik nieuwsgierige gezichten met een ernstige frons. Stijn Wuytens, voetballer bij AZ, had net een doelpunt gemaakt tegen het Ierse Dundalk FC in de Europa League. Maar niemand was blij, want direct na zijn doelpunt was hij op de grond gevallen en hij reageerde niet meer. De Ierse keeper Rogers bleek in zijn poging de bal weg te slaan, het hoofd van Wuytens een gigantische stoot te hebben verkocht.

Als toeschouwer weet je op zo’n moment bijna niets. Je ziet dat er allerlei medici naar de speler rennen, maar het verhaal werd vooral verteld door de medespelers van Wuytens. De meesten hadden een blik die moeilijk met woorden te omschrijven is, maar als je zo’n blik ziet weet je onmiddellijk dat het foute boel is. Sommigen, onder wie trainer Van den Brom, stonden met tranen in de ogen.

Je wilt het niet van dichtbij zien, maar stiekem ook weer wel. Wat hebben zijn medespelers gezien dat hen zo schokte? En waar blijft de informatie? Ik snap dat op zo’n moment maar één ding belangrijk is: de gezondheid van Wuytens. Voetbal doet er even niet meer toe, je wilt weten of hij nog leeft, of het meevalt.

Gek genoeg ging ik meteen denken aan alle betrokkenen bij zo’n moment. Je zal maar die medicus zijn die onder het oog van tienduizenden een snelle medische check moet doen. Het is je werk, maar toch, iemand die op het voetbalveld valt is zelden meteen buiten bewustzijn. Dit is andere koek dan een beenbreuk. Je zal maar het familielid zijn dat tv kijkt en minutenlang geen informatie krijgt, maar wel die geshockeerde gezichten van de medespelers ziet. Je zal maar de keeper zijn die onbedoeld deze klap uitdeelde, en met een verschrikkelijk gevoel in je maag beseft dat jij dit hebt veroorzaakt. Als dit fout afloopt gaat dit je de rest van je leven achtervolgen.

Nee, je wilt geen van al die betrokkenen zijn. Dan liever gewoon de toeschouwer, die schrikt, stil is, en even afwacht.

Wuytens wordt afgevoerd, en even later horen we gelukkig dat hij bij bewustzijn is. Hij heeft een zware hersenschudding opgelopen. Dat is naar, maar gezien de context van de afgelopen paar minuten is het ongelofelijk goed nieuws. Voor Stijn Wuytens duurt het nog een tijdje voor hij weer een wedstrijd zal kunnen spelen. Keeper Rogers zal niet goed geslapen hebben vannacht. Familieleden zullen de schrik nog niet te boven zijn.

Ik ben blij dat ik maar een toeschouwer was en blij dat Wuytens weer bij bewustzijn is. Het heeft gek genoeg ook iets moois, zo’n moment. Met elkaar besef je weer dat het miljardenspel dat voetbal heet even geen donder meer uitmaakt op het moment dat iemands leven in gevaar is.

Renze Klamer is presentator van Langs de Lijn En Omstreken

Dit zijn beelden van na het incident: