LeBron James is niet heilig

Voor diegenen die geen enkel idee hebben... James is een midden-dertiger en hij speelt professioneel basketbal voor de Los Angeles Lakers, de ploeg die hem afgelopen juni overnam van de Cleveland Cavaliers. Hoogstwaarschijnlijk kan je, zonder je neus te stoten, wel zeggen dat James de beste basketballer van de afgelopen tien jaar is. Daarmee geef je hem wat hem toekomt. Eer.

Hij is snel, krachtig, heeft gevoel voor de wedstrijd, speelt spectaculair hoog boven de ring (hij meet slechts 2.03, maar springen kan hij als een dronken duivel), hij heeft een vrij grote mond in het veld, zeker ook tegen scheidsrechters en eigenlijk maakt hij, zo lijkt het uit zijn reacties, nooit fouten. Naast het speelveld is hij puissant rijk, deelt hij veel geld met anderen, leidt hij een resem aan bedrijven in de amusementssector, is hij uitgesproken Democraat en heeft hij vreselijk de pest aan Donald Trump.

Dat gevoel is wederzijds: Trump is een fervent aanhanger van Michael Jordan, de man die altijd in dezelfde regel genoemd wordt met James als het gaat om de vraag: wie is de beste basketballer ooit? Trump kiest voor Jordan, op een pesterige, kinderlijke manier. Zoals hij is.

Niet te vergelijken

Het antwoord op die vraag is echter niet te geven: zo simpel is het. Spelers die in bepaalde tijden hebben geleefd en gespeeld, kan en mag je niet vergelijken met spelers uit andere tijdsvakken.

Deze week begon de NBA-competitie in de USA en toog een opmerkelijk aantal Nederlandse vakbroeders aan de slag om een 'voorverhaaltje' te maken om daarin de grootheid van James te memoreren en de wens en de gedachte uit te spreken dat hij, James dus, in Los Angeles weer een winnende, supersensationele ploeg zal neerzetten. Showtime dus, daar waar mensen uit die Amerikaanse stad blijkbaar zo aan verslaafd zijn. James werd eigenschappen toegedicht die op zijn minst een klein vraagteken opleverden. Hoe goed hij ook is, James is in zijn bestaan als topbasketballer geen grootwinnaar geweest.

Het is bepaald geen automatisme dat de ploegen waarvoor hij speelde ook meteen als een scherpe zeis over de rest van de ploegen heengingen. Neem slechts afgelopen seizoen toen de Cavaliers uit Cleveland op een niet mis te verstane wijze afgedroogd werden door de Golden State Warriors. In wedstrijden 0-4 en de groeten verder. Hoe groots hij speelde, hoe hij van ring naar ring galoppeerde, hij kreeg zijn ploeg niet aan de goede zijde van de score en de NBA Finals eindigden in een diepe domper voor de Cavs en James.

Dat er een 'trade' aan zat te komen, was ook duidelijk: James mocht nu, zoals vaker voorkomt bij topspelers die in de herfst van hun loopbaan terechtkomen, gaan 'cashen', hetgeen voor een mens dat ettelijke honderden miljoenen dollars bezit, toch vrij overspannen en eigenlijk lachwekkend klinkt.

Tachtig tot negentig miljoen

Feit is wel dat James een mens is dat stevig verdient. Inclusief zijn contract bij de Lakers en inclusief zijn vele commerciële activiteiten, schatten kenners zijn jaarinkomen rond de tachtig tot negentig miljoen dollar, een getal dat een Amerikaanse collega van me bracht op de opmerking dat LeBron James misschien dit jaar wel de basketballer kan worden die per wedstrijd een miljoen verdient.

Natuurlijk klinkt en is dat een enorm bedrag, dat een normaal mens nauwelijks kan bevatten. Een miljoen dollar per wedstrijd. Er zijn ook al financiële instellingen die zich met het verworven kapitaal van James hebben beziggehouden en die in hem, binnen drie jaar, een echte sport-miljardair zien. Meer dan duizend miljoen dollar... Ja, u leest wat u leest.

Voor een jongen die opgroeide in de allerslechtste achterstandswijken van de Amerikaanse stad Akron (Ohio), voor een kind dat zijn vader nooit meemaakte, voor een zoon van een moeder die 15 jaar oud was toen ze hem baarde, voor een knaap die bij een andere familie 'geplaatst' werd omdat zijn moeder niet de middelen bezat hem op te voeden... Het is dus allemaal wel goed gekomen met dit uithangbord van de Amerikaanse sportwereld.

Voorbeeld

Niet alleen is hij een voorbeeld op het veld, maar zeker ook daarbuiten. Hij is vrijgevig, doet een boel aan opvang voor de hedendaagse achterstandsjeugd en leidt organisaties op vele vlakken, alleen al met het doel om armoede in de zwarte wijken en ongeletterdheid te bestrijden. Vrij onlangs gaf hij aan de zwarte jeugd van Akron fietsen en fietshelmen; dat was vroeger voor hem een vervoermiddel 'naar betere wijken' geweest, dus gaf hij die boodschap, verpakt in de gift voor duizenden kids, graag door.

Die man, die topspeler, speelde afgelopen donderdag dus met zijn Lakers de eerste wedstrijd van het seizoen in de NBA. Overal werd gewezen op de torenhoge verwachtingen omtrent de speelstijl van de Lakers en hoeveel wedstrijden ze wel niet zouden gaan winnen en hoe groots James wel niet zou gaan acteren en een lichtend voorbeeld zou zijn voor zijn jongere teamgenoten.

Die eerste wedstrijd, tegen de Portland Trailblazers leverde een nederlaag op voor de Lakers en James; eigenlijk zeer logisch, omdat de Trailblazers gewoonweg een betere ploeg hebben dan de Lakers. Aan de 128-119 zit eigenlijk niets vreemds. Dat James tekende voor 26 punten, 12 rebounds en zesmaal balverlies leed, eigenlijk ook niet. Eigenlijk: business as usual. Ja, ik vind LeBron James een zeldzaam goede speler, ja ik roem zijn sociale vermogens, zijn voorbeeldfunctie en zijn grote hart.

Maar neen, ik vind dat de Lakers zeker nog geen goede ploeg zijn of hebben. Dat komt nog. Misschien. Misschien ook niet als die jonkies niet begrijpen wat die man met nummer 23 eigenlijk allemaal wil, kan en van zijn medespelers verlangt. Afgelopen seizoen ging dat knallend mis in Cleveland; de schroeiplek is daar nog te zien en te voelen.

Hoe kon het dat deze 'beste speler' van de NBA geen kampioen kon worden? Sterker nog: niet één finalewedstrijd wist te winnen. Simpel: omdat je voor een kampioenschap meer nodig hebt dan één super-speler die heel, heel erg goed is.

Overwinningen koop je niet

Alles waarmee LeBron James zich bezighoudt, vraagt om extra aandacht in de wereldsportpers. Zijn video’s worden door miljoenen bekeken, hij heeft de meeste volgers in de sociale media-hoek van allemaal, zijn schoenen, shirts en caps verkopen als nooit te voren, maar overwinningen koop je nu eenmaal niet. Daar bouw je aan, zeker als je zo’n jonge, onervaren ploeg hebt zoals de Lakers nu.

Het proces om iets van de Lakers te maken is, ook journalistiek gezien, een eind aantrekkelijker en uitdagender dan het bewieroken van alles dat James doet.

Eenlingen winnen geen titels in een teamsport. Dat moest LeBron al bijna anderhalf decennium leren. Van de vijftien seizoenen dat hij in de NBA doorbracht, werd hij driemaal kampioen. Dat is de werkelijke waarheid achter deze ontstellend goede speler.

Ja, ik vind het een genoegen naar hem te kijken en neen, ik dweep niet met hem zoals jammer genoeg zo vaak voorkomt. Ik beschrijf hem liever zoals hier gedaan. En wie weet krijgt hij de jonge ploeg van de Lakers goed aan het spelen.

Over Mart Smeets

Mart Smeets is radio- en televisiepresentator, journalist en sportcommentator. Iedere zaterdag beschouwt hij voor EenVandaag gebeurtenissen en verhalen uit de sportweek, en zaken die daar aan verwant zijn.