Amerikaanse sporten

Ik kende lieden die, in de winter, een lange reis, waarvoor ze een jaar gespaard hadden, langs Montreal, Ottawa en Toronto maakten en niets anders deden dan naar ijshockey kijken. En ik was vroeger ook weleens op het Super Bowl-feestje dat in Claus Party House in Hoofddorp werd gegeven voor die vijf handenvol footballfans die Nederland rijk is.

Geloof me, er is niets mis met die mensen, het zijn alleen enorme fanatieke fans van de vier Amerikaanse sporten. Het zijn studenten, artsen, kruideniers, timmerlieden en professoren. Zij kennen het verschil tussen de National en de American League en weten ook wat een tight end en een running back is.

Bacil

Neen, het zijn geen vreemde snoeshanen, het zijn mensen die ergens in hun jeugd die bacil van Amerikaanse sporten oppikten of aangereikt kregen van een vader die vaak in Amerika moest werken of een broer die een half jaar in Detroit kon gaan studeren en dan iedere week krantenknipsels opstuurde naar zijn broers in Holland. Test uzelf maar even. Ik zal het heel simpel houden.

Noem de twee prof-honkbalteams uit Los Angeles?

Hoe heten de ijshockeyploegen uit Vancouver? San José? En Denver?

En welke clubs komen waar vandaan: de Nets? De Patriots? De A’s en de Panthers?

En wie is de huidige NBA-kampioen?

Heus een heel klein beetje Americanofiel in de sportwereld draait hier zijn handen niet voor om.

Die roept meteen: de Dodgers en de Angels.

De Cannucks, de Sharks en de Avalanche.

Brooklyn, Boston, Oakland en Miami.

De Golden State Warriors.

Heus, je hoeft geen raketgeleerde te zijn om zulke zaken te weten. Het leuke (of gekke) is dat al die Amerika-gekken die vier sporten bestudeerd hebben, van binnen en van buiten kennen en er alles van lezen en bekijken. Ik weet waarover ik spreek.

Videobanden

Veertig jaar geleden was een krantenfoto van een Amerikaanse basketballer al reden om die foto uit te knippen en langere tijd te bewaren. Twintig jaar geleden kocht ik tassenvol aan videobanden van NBA-wedstrijden en ijshockey-sterren.

In mijn kasten liggen 100 of meer t-shirts van de vier profsporten uit Amerika, in de garage liggen of hangen 65 caps (petten), de Amerika-bibliotheek is honderden boeken groot en neen, ik heb nog niet alles gelezen. Mijn basketbaljaarboeken van de NBA gaan terug tot de jaren zeventig en ik weet dat ik hoor te weten dat Larry Bird met 33 speelde, Wayne Gretzky met 99 en Tom Brady met 12.

U zult nu zeggen: die is getikt. Ja, in zekere zin is dat zo en met mij hebben een paar honderd (duizend?) Nederlanders die afwijking. Of is het meer dan dat? Een ziekte wellicht. In ieder geval een vreselijk uit de hand gelopen hobby.

Commentaar

Neem nou de dag van gisteren. Ik keek in de nacht naar American football en honkbal, ik gaf vanaf halftwee, in de Ziggo-studio in Hilversum, commentaar bij de wedstrijd Philadelphia 76-ers-Dallas Mavericks en ik moet mijn tekst nu enigszins gaan versnellen omdat zo direct, ook weer 'live' de honkballers van Houston en Cleveland beginnen.

Je kan, als je dat wilt en als je een zeer onregelmatig slaappatroon aankunt, tegenwoordig de vier sporten in Nederland volgen. Fox Sports doet honk- en football en verleden seizoen nog de NHL en de NBA kunt u bij Ziggo Sport vinden; liefst drie wedstrijden per week.

Er zijn in ons land ook wel maandbladen op de markt geweest waarin de Amerikaanse sporten een bedding vonden. Die bladen leefden niet lang; de groep enthousiastelingen was maar zeer beperkt, advertenties waren moeilijk te vinden en voor de makers was het liefdewerk, oud-papier.

Internet helpt, de meeste gekken (zoals ik) hebben abonnementen op NBA en MLB wedstrijden en ik ken gasten die de vier grote sporten binnenhalen in hun huiskamer. Keihard; iedere avond weer. Zij vervreemden langzaam van het sociale leven in ons land en hebben geen idee wie Twan Huys of Sjoerd van Ramshorst is. Waarom zouden ze?

Nachtrust inleveren

Voor hen geldt slechts: Amerikaanse sporten. Heerlijk op de Hollandse buis. Je moet wat nachtrust inleveren, maar het heeft ook iets lekkers in zich. Je zit, vaak in je eentje, in een doodstille, donkere kamer met een blauw oog in de hoek. Niets en niemand beweegt, soms draait de poes zich verstoord om in de mand. Zij houdt niet van honkbal. Je neemt een glas, je doet een plas en gaat om een uur of vijf slapen.

Soms vraagt je partner, half slapend nog, wie er gewonnen heeft. "De Patriots", zeg ik dan. Zij knort even en zegt: "Goed zo, dan kan je nu rustig gaan slapen. Ik ga morgenochtend om halfnegen met Buuf wandelen."

Het zou helemaal ideaal zijn als Ziggo en Fox samen zouden gaan werken en van die vier sporten prachtige overzichtsprogramma’s zouden kunnen maken. Met interviews met de Nederlandse tophonkballers, met talenten op colleges, met reportages en er moet heus wel een Amerikaanse Johan Derksen gevonden kunnen worden, toch?

Een mopperaar uit Alabama die journalistiek de juiste toon kan vinden en die ons de kritische kantjes van deze boeiende wereld kan bijbrengen. Opdat we niet alleen maar idiote sportidioten gevonden zullen worden door de rest van de Hollandse sportfanaten die, God betert het, de opstelling van NAC en NEC uit hun hoofd kennen.

Over Mart Smeets

Mart Smeets is radio- en televisiepresentator, journalist en sportcommentator. Iedere zaterdag beschouwt hij voor EenVandaag gebeurtenissen en verhalen uit de sportweek, en zaken die daar aan verwant zijn.