Pieter Derks moet altijd een beetje lachen om de boerkini
- Nieuws
- Pieter Derks moet altijd een beetje lachen om de boerkini
[VPRO] Omdat het lekker weer is duik ik in een vrolijk zomers onderwerp: de boerkini. Je kent het, dat zwemgewaad waar sommige mannen hun vrouw graag in verstoppen – niet te verwarren met de boerenkini trouwens, dat is gewoon een slecht zittende bikini om de bips en borsten van een vrouw die ‘toch maar een keer per jaar naar het strand gaat en daarvoor toch nie elk jaar een nieuwe bikini gaat kopen, of wel dan? Zit toch goed?’
De boerkini dus. In Frankrijk is hij in een aantal badplaatsen sinds kort verboden, wat een fascinerende maatregel is: omdat je niet wil dat mannen hun vrouwen vertellen wat ze wel en niet aan mogen trekken, vertel je vrouwen wat ze wel en niet aan mogen trekken.
Dit is natuurlijk precíes wat al die vrouwen met een schreeuwende man nodig hebben: nóg een man die ook in hun ándere oor gaat staan schreeuwen.
Ik moet altijd vooral een beetje lachen om de boerkini, onlangs nog, op de Olympische Spelen waar de Egyptische beachvolleybalsters geheel bedekt hun wedstrijden speelden. Ik vind dat een nogal inconsequente manier van vrouwenonderdrukking: oke, je mag op de Copacabana in het warme zand tussen de glimmende blote mannenlijven beachvolleyballen – maar dan trek je wél een boerkini aan!
Dan heb je het concept ‘verleiding’ volgens mij nog niet helemaal onder de knie. Maar goed, misschien moesten ze het ding ook niet aan van hun man, maar moest het van hun Chef de Mission. Dat kunnen ook enórme regelneukers zijn, weet ik toevallig.
Ik wil niet wéér beginnen over Yuri van Gelder en de karaktermoord die door de focusfetisjisten op hem gepleegd is, maar onder onze Chef de Mission is alcohol dus verboden, je moet ’s nachts netjes binnen blijven en als je je niet aan de regeltjes houdt gaat je kop eraf – er zijn door IS gecontroleerde gebieden waar op dit moment een relaxter sfeertje hangt dan in het Olympisch dorp van TeamNL.
Ook al zo’n goed idee trouwens, TeamNL, dat iemand dacht: we zijn al een superverwarrend land in het Engels – Holland, The Netherlands, we spreken Dutch, laten we dan ook nog iets totáál anders op onze T-shirts zetten. Zodat straks écht niemand meer weet wie er nou met al die gouden medailles vandoor is gegaan.
Goed. De boerkini dus. De Franse premier Valls noemt het ‘de belichaming van een politiek project’ en een ‘provocatie van de waarden die wij in Frankrijk hanteren'.
Onzin natuurlijk. Het is een lapje stof. Dat er idioten zijn die daar zoveel waarde aan toekennen is al erg genoeg, maar als wij dan óók nog met allerlei symboliek gaan smijten wordt het alleen maar erger.
Al die grote woorden over een stukje katoen als je zó over de pis raakt van wat een vrouw aan heeft, dan heb je al verloren, dan hoor je al bij die idioten. Je moet dit soort dingen een beetje nuchter blijven bekijken, volgens mij is dat het enige antwoord op fundamentalisme, de enige manier om te voorkomen dat we allemaal krankzinnig worden.
Als iemand zegt: ‘Dit is de belichaming van een politiek project’, dan moeten we zeggen: nee hoor, dit is een lapje stof. Als iemand zegt: ‘dit is de belediging van de heilige profeet’, dan moeten we zeggen: nee hoor, dit is een tekeningetje. Als iemand zegt: ‘Dit is een schending van de afspraak en een inbreuk op het optimale prestatieklimaat’, dan moeten we zeggen: nee hoor, het waren vier biertjes, misschien waren het er vijf.
We zijn apen met behoeftes en de rest hebben wij erbij verzonnen. En soms is het gewoon goed om je dat weer even te realiseren. Er is al genoeg hysterie in de wereld, zeker in deze olympische weken.
De zomercolumn van Pieter Derks is hier terug te luisteren:
Pieter Derks is cabaretier
