Toch nog Nederlanders naar de EK-finale

Van der Heijden verzorgt met vijftien andere Nederlandse muzikanten de ceremonie voor de aftrap van de EK-finale in het Stade de France in Parijs op 10 juli. Ook nemen zij de muziek tijdens de prijsuitreiking voor hun rekening.

Van der Heijden maakte samen met het Radio Filharmonisch Orkest de orkestrale versies van het officiële EK-lied van David Guetta.

Hoe komt een Nederlandse muzikant bij David Guetta uit? "Dat gaat via een Nederlandse producer, Giorgio Tuinfort, die al jarenlang met David Guetta werkt. Ik heb al veel voor ze geschreven - uitsluitend de strijkersarrangementen. Giorgio is een enorm getalenteerd pianist; iedereen klopt bij hem aan."

"Sample kan absoluut niet op tegen live-orkest"

Guetta is eigenzinnig, maar ook bijzonder relaxed en enthousiast, zegt Van der Heijden. "Hij was zeer onder de indruk van alles en vraagt ook gewoon hoe zo'n orkest werkt. Hij kent alleen de dynamiek uit zijn synthesizer, dat is onvergelijkbaar met akoestiek."

De klanken van de strijkers haal je niet zomaar uit een kastje, hoewel sommige dj's en producers zweren van wel. Van der Heijden: "Alles is natuurlijk te imiteren, maar een sample kan absoluut niet op tegen een live-orkest. Je krijgt nooit dezelfde dynamiek en de grootsheid waarmee gespeeld wordt." Het producen is een andere tak van sport, zegt Van der Heijden. "Veel mensen denken dat het eenvoudig is: je gaat op je zolderkamer achter je computer zitten en wat programmeren. Maar het is een andere discipline."

De eerste versie van het EK-lied was al klaar toen Guetta Van der Heijden benaderde. Guetta wilde daar graag symfonische versies van maken voor de opkomst van de spelers voor elke wedstrijd. Van der Heijden neemt de muziek tijdens de slotceremonie en de uitreiking van de beker voor zijn rekening.

Fransen wilden niet 'playbacken'

Dat doet hij samen met vijftien muzikanten van het Ricciotti Ensemble uit Amsterdam. "Dat zijn jongens en meisjes waar ik heel vaak mee werk. Zij spelen vaker arrangementen die ik schrijf. Ze gaan vier dagen als vrijwilligers mee."

Ze hebben wel geluk gehad, want eigenlijk zou een Frans orkest de muziek voor zijn rekening nemen. Daar zagen ze uiteindelijk van af. Officieel omdat ze 'de kwaliteit niet konden garanderen', maar Van der Heijden weet wel beter. "Ze wilden hun naam niet verbinden aan een opname die een ander orkest heeft ingespeeld." Simpel gezegd: ze wilden niet playbacken. Overigens heel normaal in die wereld, zegt Van der Heijden. "Dat heb ik in Duitsland en Engeland ook meegemaakt."


Van der Heijden vertelde gisteren zijn verhaal, dat hier is terug te luisteren: