'Nu weet ik het zeker, ik hou van George Baker'

'Commerciële hoempamuziek'

Het schrijven van het boek was ook voor Vahls een (her)ontdekking van George Baker (pseudoniem van Hans Bouwens). "Ik was ook zo iemand die daar nooit naar geluisterd had en die dacht van 'Nou, dat is een beetje commerciële hoempamuziek. Daar zit verder niks in'." Maar het verhaal achter de muziek van George Baker bleek veel interessanter dan hij van tevoren dacht. "Die 67 seconden die het intro van Paloma Blanca duurt, daar kan ik al twintig minuten over praten, bij wijze van spreken." Zo was het nummer het laatste nummer dat de ter dood veroordeelde Gary Gilmore hoorde op weg naar het executiepeloton.

Het geheim van George Baker

Volgens Vahl is het de persoonlijke achtergrond van George Baker die maakt dat zijn muziek zoveel mensen aanspreekt. Baker heeft een Italiaanse vader, maar deze soldaat uit de Tweede Wereldoorlog verdween twee maanden voor zijn geboorte. Was zijn vader een held die op de vlucht voor de Duitsers werd doodgeschoten? Of was het 'een smeerlap' die zijn moeder met een kind achterliet in Nederland? Altijd is Baker op zoek geweest naar zijn vader, om zoals hij het zelf zegt 'het gaatje in zijn ziel te dichten'.

De smaakpolitie van de jaren '70

De muziek van George Baker lokte in de jaren '70 felle reacties uit. Volgens Vahl zijn deze niet los te zien van de maatschappelijke en politieke context van die tijd, waarin de maatschappij doordrongen was van 'goed' en 'fout' denken. "Dat was het tweede dat ik heel interessant begon te vinden. George Baker was hét symbool van de verloedering van de goede smaak. Popmuziek wordt algemeen beschouwd als 'lage' cultuur, maar binnen de popmuziek heb je ook een soort 'hoog' en 'laag'. Hij zat zo’n beetje in de kelder van de popmuziek." Zelf heeft Vahl veel waardering voor de singer-songwriter die Baker is. "Hij doet het voor de muziek, dat is zijn passie."

De 'vertrossing' van de maatschappij

Vahl kwam tijdens zijn onderzoek uit bij de gepolariseerde sfeer in Nederland in de jaren '70. "Er werd over alles strijd geleverd en dus ook over goede en slechte smaak. Slechte smaak was ook erg in opkomst. De jaren '70 waren de jaren van de TROS. Er was zelfs een woord voor, 'vertrossing'. Hij trad vaak op bij de TROS. Dat was natuurlijk één en één is twee. Met name in Muziekkrant OOR, daar was George Baker altijd de gebeten hond. De lezer was het daar volledig mee eens."

Herwaardering door Quentin Tarantino

De carrière van George Baker raakte in het slop, totdat regisseur Quentin Tarantino het nummer Little Green Bag gebruikte in zijn film Reservoir Dogs. "Pas zeven jaar nadat de film uitkwam viel hier het kwartje", aldus Vahl. "Toen begon er een comeback, die tot de dag van vandaag voortduurt. De tijd was veranderd. Ineens werd hij ook geaccepteerd in kringen die hem daarvoor verguisd hadden. Maar het is wel een beetje waardering met de handrem er op, want het gaat om dit nummer. Paloma Blanca vinden de mensen eigenlijk nog steeds niet een heel erg goed nummer."

Meer George Baker

- Zaterdag 15 september zond het geschiedenisprogramma Andere Tijden een aflevering uit over Het verborgen verleden van George Baker. Deze uitzending is terug te kijken via NPO Start. Het radioprogramma Focus blikte op 12 september alvast vooruit op deze uitzending.
- Op 11 december 2014 was George Baker een uur lang te gast in Kunststof.