Zelfbeschikkingsrecht in de handen van anderen
- Nieuws
- Zelfbeschikkingsrecht in de handen van anderen
Henk Blanken is schrijver en journalist en heeft sinds een aantal jaar Parkinson. Sinds zijn diagnose heeft hij veel geschreven over de progressieve ziekte. Zo ook in zijn boek Je gaat er niet dood aan, de herziene en geactualiseerde uitgave van 'Pistoolvinger', een ‘non-fictie roman’ uit 2015 over een leven met de ziekte van Parkinson. Maandagavond 30 juli sprak hij met Frénk van der Linden in Radio Kunststof.
Henk Blanken bij radio Kunststof
Zelfbeschikkingsrecht
In de uitzending presenteerde Blanken een nieuw plan met betrekking tot het zelfbeschikkingsrecht. “Het wetsvoorstel van Pia Dijksta over de euthanasiewet vind ik goed. Toch zou ik haar graag willen spreken omdat er een veel grotere groep bestaat waarvoor niks geregeld is. De Voltooid Leven wet is van toepassing op een paar honderd mensen maar houdt geen rekening met de duizenden diep demente mensen.
Het gaat hier om een groep van mensen die diep dement worden en het niet zo hebben gewild. Blanken: “Formeel staat in de euthanasiewet dat je als diep dement mens ook euthanasie mag krijgen. Het gebeurt echter heel weinig omdat artsen het voorbij een ethische grens vinden gaan. Als je euthanasie wil moet je wilsbekwaam zijn en dus moet je eigenlijk al te vroeg dood. Wacht je te lang dan kan het niet meer."
Blanken, die door zijn Parkinson een grotere kans heeft op dementie, wil hiervoor een oplossing aandragen. “Heel kort gezegd vind ik dat je het zelfbeschikkingsrecht moet kunnen delegeren aan iemand anders. Ik zie het als een mogelijkheid om het leven met alles erop en eraan aan de achterblijvers te geven.”
Heel kort gezegd vind ik dat je het zelfbeschikkingsrecht moet kunnen delegeren aan iemand anders.
Laf
Bert Keizer, arts schrijver filosoof en verbonden aan de levenseindekliniek mengde zich via de telefoon in het gesprek. “Henk is een zeldzame patiënt, iemand die met een dappere nieuwsgierigheid op zoek gaat naar de uithoeken van zijn lot. Zijn voorstel is moedig maar het gaat helaas niet gebeuren. Er zijn teveel logistieke en ethische bezwaren. Ten eerste zal zijn vrouw aan een overdosis moeten komen.
Ten tweede zal zijn vrouw nooit in haar eentje de beslissing kunnen nemen en ten derde vindt Keizer het voorstel van Blanken laf. “Als je weet wat er op het menu staat en niet verder af wil glijden moet je ook de moed hebben om je leven te beëindigen.
De arts gaf daarna zijn laatste tegenargument argument. “Als we mensen gaan doodmaken die niet meer weten waar het over gaat dan zetten we een sluis open. Er zijn wel meer mensen die niet meer weten waar het over gaat en die ook lijden, bijvoorbeeld dubbel gehandicapte kinderen. Gaan we die ook doden? Bij dementie kan je regelmatig in gesprek met je huisarts over je neergang. Het is in Nederland goed mogelijk om je euthanasie geregeld te krijgen langs de gebaande paden, ook al ben je een behoorlijk eind op streek.”
Euthanasie bij dementie
Met de toenemende vergrijzing en het bereiken van steeds hogere leeftijden, stijgt ook het aantal demente patiënten snel. Mensen bij wie dementie is vastgesteld blijken ook steeds meer behoefte te hebben om een regeling te treffen waarmee een, in hun ogen, ontluisterend levenseinde kan worden voorkomen. De Nederlandse euthanasiewet biedt ruimte voor euthanasie bij dementie. In de praktijk zijn artsen tot nu toe zelden bereid geweest euthanasie toe te passen bij gevorderde dementie. Artsen vinden dat zij alleen van de ondraaglijkheid van het lijden kunnen worden overtuigd wanneer een gesprek met de patiënt nog mogelijk is. Op dit moment zit de ruimte voor het krijgen van hulp bij zelfdoding bij dementie dus bij de beginnende dementie, in de fase waarin een patiënt nog wilsbekwaam is en zijn verzoek kan verwoorden.
Bron: NVVE
Hele uitzending met Henk Blanken terugluisteren?
Gerelateerd
