Buitenland

Politieke steun voor tegenstanders van ‘Fish Farming’ in Canada

foto: Foto's: Egbert Hermsenfoto: Foto's: Egbert Hermsen
  1. Nieuwschevron right
  2. Politieke steun voor tegenstanders van ‘Fish Farming’ in Canada

[KRO-NCRV] "Fish", roept Joe Martin (63) enthousiast vanachter het stuurwiel van zijn kleine, maar snelle vissersboot. We turen in het blauw-groene water van de baai waar we stilliggen, net buiten Tofino, helemaal aan de westkust van Vancouver Island. En ja hoor, daar zwemmen 10, nee wel een kleine 30 jonge zalmen. Voor het eerst sinds ik een paar uur geleden met Joe het water op ben gegaan, breekt er een voorzichtige glimlach door op zijn gezicht. Eindelijk iets positiefs.

Verkeerd soort vooruitgang

Joe is wat ze in Canada een First Nation noemen: een afstammeling van de oorspronkelijke Indiaanse bewoners van het land. Hij groeide op in een kleine nederzetting aan de overkant van de baai bij Tofino. "Wanneer ik als kind uit het raam keek zag ik drie lichtjes branden. Moet je zien hoe groot deze stad nu geworden is", verzucht hij.

Toch is hij niet tegen alle groei en vooruitgang. Hij plukt er met zijn bedrijf dat kanotochten organiseert, ook de vruchten van. Maar de komst van de fish farms, de industriële zalmkwekerijen, naar de baaien en inhammen van West Canada zijn volgens hem een verkeerd soort vooruitgang. "Deze kwekerijen zijn volgens mij de oorzaak van de achteruitgang van de natuur en een directe bedreiging voor het voortbestaan van de wilde zalm”, zegt hij fel.

Stank van dode vis

Op onze tocht door de Clayoquot Sound passeren we de fish farms. Drijvende pontons, met onder water de met netten afgezette bassins waarin zalm wordt gekweekt. "Ruik je de stank", roept Joe boven het lawaai van de motor uit. "Dode vis. De jonge zalm die naar zee trekt ruikt het voedsel, zwemt de bassins in en gaat dood bij het oogsten van de kweekzalm. Zo komen er steeds minder wilde zalmen".

Roepende in de woestijn

De meest prominente activiste die samen met inheemse bewoners als Joe strijdt tegen de fish farms is de zestigjarige Alexandra Morton. In de spraakmakende documentaire Salmon Confidential zette ze alle bezwaren tegen de zalmkwekerijen op een rijtje: massale uitbraak van zeeluizen, virussen die wilde zalm en andere vissen aantasten en zieke en misvormde zalmen in de kwekerijen. Mensen als Joe en Alexandra Morton leken lang een roepende in de woestijn. Protesten en zelf het bezetten van kwekerijen hadden geen effect. Deze maand echter, liet premier John Horgan van kustprovincie British Columbia voor het eerst voorzichtig weten de zorgen van de tegenstanders van de fish farms te delen.

Doe het op land

Volgens tegenstanders is het te vroeg om van een overwinning te spreken. "It is early days", zegt Sabra Woodworth, een medestander van boegbeeld Alexandra Morton, "maar de uitspraken van de regeringsleiders van British Columbia geven ons hoop". Volgens Joe Martin is de oplossing simpel: "Ik ben niet tegen het kweken van zalm, maar doe dat niet de rivieren en baaien waar wilde zalm langstrekt. Vis kweken OK, maar doe het alsjeblieft gewoon in bassins op het land".

Beluister de reportage van Egbert Hermsen hier terug:

Discussie over zalmkwekerijen in Canada

Ster advertentie
Ster advertentie