Slachtoffers van loverboys lopen tegen een muur aan
- Nieuws
- Slachtoffers van loverboys lopen tegen een muur aan
Omdat de zorg voor slachtoffers van loverboys tekort schiet, willen bestuurders in Limburg binnenkort beginnen met een nieuw, innovatief zorgprogramma. Jos Heijmans (D66), burgemeester van Weert, is houder van de portefeuille mensenhandel namens 33 Limburgse gemeenten. Dit maakt hem verantwoordelijk voor een groep slachtoffers waar volgens hem niets voor geregeld is. “Er is niet eens een behandelmethode voor”, aldus de burgemeester bij De Ochtend op NPO Radio 1.
Reguliere zorg
“Die meisjes worden nu opgevangen in de reguliere zorg en soms wordt niet eens herkend dat er een loverboy in beeld is”, vertelt Heijmans. Hierdoor wordt het echte probleem niet opgelost, stelt hij. De bestuurder kent zelfs gevallen van loverboys die gewoon nog op bezoek komen nadat het meisje is opgenomen. Slachtoffers hebben het gevoel dat ze tegen een muur op lopen.
De klachten van Heijmans over de huidige zorg worden onderstreept door de 27-jarige Kelly, die vier jaar geleden in de ban raakte van een loverboy. Nadat hij haar vroeg of om in een seksclub te werken, besloot zij de relatie te verbreken en hulp te zoeken. Maar zo makkelijk was dit nog niet: “Bij de instanties waar je aanklopt, weten ze niet wat ze met je aan moeten”, aldus Kelly, “en dan sta je er dus alleen voor. Ik heb jaren in angst geleefd.”
Slachtoffers van loverboys lopen tegen een muur aan
Financiering
Heijmans wil aparte zorginstellingen openen voor deze groep slachtoffers. De transitie van de zorg naar gemeenten maakt dit echter wel lastig. Theo Hendrickx, die zich met zijn stichting Helse Liefde al 20 jaar bezig houdt met loverboyslachtoffers, bevestigt dit: “Niet iedere gemeente wil investeren”, stelt hij. Een aantal wethouders weet simpelweg nog niet of ze mee willen betalen.
De financiering is inderdaad een uitdaging, geeft Heijmans toe. Hij is er echter van overtuigd dat de gemeenten uiteindelijk geld zullen besparen, omdat veel van de huidige zorg niet helpt en daarmee weggegooid geld is. Bovendien moet elke wethouder zich toch achter zijn oren krabben als een inwoner van zijn of haar gemeente niet de juiste zorg krijgt, vindt hij.
Afgesneden
Ondanks dat er nog over de financiën moet worden gepraat, is er al een consortium wat de zorg moet regelen: “De slachtoffers worden daar afgesneden van hun sociale omgeving”, aldus Heijmans, “zodat de loverboy niet langs kan komen.” De Universiteit van Maastricht werkt aan een zorgmethode. Afsluiten van de sociale omgeving is nodig, vindt de burgemeester, ook al zijn er veel meisjes die dit zelf totaal niet willen.
In dit laatste aspect schuilt de grootste horde die genomen moet worden: een minderjarig slachtoffer kan nog door de kinderrechter naar een instelling worden gestuurd, maar zodra zij achttien is kan dit niet meer. “Hier moeten we het nog over hebben”, zegt Heijmans. Hij gelooft echter dat het uiteindelijk goedkomt. “Het moet gewoon gebeuren”, vindt de gedreven bestuurder.
Gerelateerd
