Als 49-jarige je zwemangst te lijf

Traa vertelt in Langs de Lijn en Omstreken dat het mis ging toen hij als klein jongetje op schoolzwemmen zat, en niet het bad in durfde. ''De andere kinderen waren vrolijk aan het spetteren, maar ik heb alleen maar staan huilen.'' Zijn moeder besloot na een aantal mislukte pogingen dat het genoeg was, en haalde hem van zwemmen af.

De angst voor water groeide daarna. Als zijn vriendjes gingen zwemmen, bleef Traa thuis. Als volwassene mijdt hij boottochten en onder de douche zorgt hij ervoor dat het water niet op zijn hoofd stroomt. ''Ik heb last van twee angsten. Dat er water in mijn oren, ogen en neus stroomt, dat gevoel lijkt me verschrikkelijk. En dat ik onder mij de bodem mis, dat lijkt me ook vreselijk om mee te maken.''

Maar sinds kort heeft de journalist van het tijdschrift Quest besloten dat het anders moet. Een privé-zwemlerares helpt hem om aan het water te wennen. ''Ik ging voorzichtig het trappetje af, en het was vreselijk. Het voelt alsof je aan de rand van het ravijn staat en net niet springt.'' De instructrice wist Traa gerust te stellen, en na twee lessen is hij zelfs al helemaal onder water geweest. Hij durft al te dromen dat hij samen met zijn zoon diploma A gaat halen. ''Mijn doel is dat ik met hem in het water kan spelen, zonder bang te zijn.''