'Mensen hebben weinig begrip voor journalisten die actie voeren'

Volgens Van der Linden is de situatie in Turkije te ingewikkeld voor een actie. “Stel je voor dat hier in Nederland een staatsgreep plaats zou vinden. Je rolt die groep op en zet ze achter de tralies. Als hun mediakanalen nog actief blijven dan zou je dat als maatschappij ook niet accepteren", zegt Van der Linden.

"Dan is het bekeken vanuit het perspectief van Erdogan niet onbegrijpelijk dat er veel journalisten worden vastgezet", zegt Van der Linden. Dat er daarnaast nog journalisten en cartoonisten ook gevangen worden gezet, is natuurlijk fout. Maar heb meer aandacht voor de complexiteit van het probleem en de nuance dan dat je woorden als actiejournalistiek gaat gebruiken en op de barricaden gaat staan. Ik wil weten hoe het zit!”

'Programma's zijn geen actieplatform'

Hoofd journalistiek van KRO-NCRV Hans Laroes is het misschien niet eens met de analyse van Van der Linden, maar ook hij ziet actiejournalistiek niet zitten. Aandacht in je programma’s voor de situatie is goed, maar je moet van die programma’s geen actieplatform maken, vindt Laroes.

“Dan maak je misbruik van de mogelijkheden die je als journalist hebt. Je moet alles doen wat van belang is voor de persvrijheid (…) maar je programma’s daar maak je verhalen in, die gebruik je niet als platform voor je eigen particuliere acties, want daar zit een grote mate van willekeur in”, aldus Laroes.

'Getterd en geschetterd'

Misschien is de impact van een actie precies andersom juist groot, oppert Van der Linden. Want misschien gaan de mensen die in Turkije werken het juist moeilijk krijgen omdat hier actie wordt gevoerd. “Want wat is de impact dan precies? Oké, je hebt het geweldig op de kaart gezet, je hebt hier getetterd en geschetterd, maar het netto resultaat is dan dat minder goede journalistiek ter plekke kan worden bedreven.”

Programmamaker Danny Ghosen is het daarmee eens, maar hij vraagt zich wel af of de situatie in Turkije voor journalisten nog erger kan. Van der Linden wijst daarbij wel op de willekeur in de verontwaardiging. De situatie in bijvoorbeeld Noord-Korea, China, Ivoorkust en Mexico is wat dat betreft nog veel erger.